ระบายหน่อยเถอะสาดดด

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
หงอคง

ระบายหน่อยเถอะสาดดด

โพสต์ โดย หงอคง »

16/11/61 ท้อสุดๆแต่ยังต้องเดินต่อไป
-เข้ากทม. มาด้วยเงินที่จ่ายค่าBTSและเหลือเงินเพียงแค่40บาทเผื่อจะเป็นค่ารถไปทำงานพรุ่งนี้ แล้วทำอย่างไรหละ ก็อดสิ นี่ก็ 13:05แล้ว ข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน อย่าหวังข้าวเย็นเลย... ใครว่าชีวิตเรียนไปทำงานไป ดูเก่ง ดูสร้างสรรค์ ดูเป็นคนที่ขยัน เปล่าเลย ทำเผื่ออยากได้เงิน อยากได้เงินมาใช้ เพราะไม่ทำงานก็ไม่มีเงิน ถ้าหากมีเงิน ใครจะอยากมาเหนื่อยทำงาน ช่วงชีวิตวัยรุ่น ถูกพรากไป เสาร์ อาทิตย์ แห่งการพักผ่อนนั้นถูกพรากไป เราก็ดำเนินต่อไป ย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้ เรียน4วัน 1วันอยู่บ้านโดนบ่นเหนื่อยใจอยู่ดี เสาร์อาทิตย์ หนักเลย ทำงานก็เหนื่อย ยังอึดอัดเพราะมาอาศัยห้องญาติอยู่ กลายเป็นทั้งเหนื่อยใจเหนื่อยกายเลย เรียนก็เหนื่อยการบ้านก็เยอะ ชีวิตแทบไม่มีช่วงได้พัก ขอแค่เล่นเกมส์ที่เรารักวันหละ2ชั่วโมง ดูซีรีย์ที่ชอบวันหละ2ชั่วโมงจากการเลิกเรียน เอ้า! ลืมทำการบ้าน ทำไงดีหละเรียนไอที ด้วยไง เอ้า เน็ตบ้านโดนตัด ต่อเนตจากมือถืออีกเนตช้าอีก สรุปไปทำที่มอ แล้วก็เลตอยู่ดี แหมชีวิตดีจริงๆ แม่บ่นเช้าเย็น เงินใช้ยังไงหมด อธิบายไปแม่ไม่ฟัง แม่ยังคงจำยุคก๋วยเตี๋ยวชามหละ3บาทอีกมั้ง อยากจะบอกว่าทำงาน2วัน ได้1000บาท ค่ารถไปเรียนมอกลับจากมอ อาทิตย์หละ 200 หักไว้แล้ว เอ้าไอสัจ เหลือ800 ยัง!! ยังไม่จบแค่นั้น ค่ารถเข้ากทมมาทำงานกับกลับบ้าน 300หักไว้แล้ว เอ้าา เหลือ 500 บาท ฮ่าๆๆๆ ยัง ค่าเนตอีกอาทิตย์หละ100 เหลือ400 ต้องยอมรับว่ายังมีบุญอยู่ อ่าจัดมาเรียน4วัน ก็400 ไปเรียนหิวสัส อ่ะจัดไป ข้าวเช้า30 น้ำ10 ข้าวเที่ยง30 น้ำ 10 ทั้งหมด90บาท 4วันก็360 เหลือเงิน 40บาท จาก1000 40บาทนี้ไม่ได้เก็บนะสัส เอามาเป็นค่ารถไปทำงานในวันเข้ากทม ในอาทิตย์นั้น ฮ่าๆๆๆถุ้ย โอ้ชีวิต อยากกินไรก็ไม่ได้กินอยากไปไหนก็ไม่ได้ไป เพื่อนแม่งก็ชวนไปนั่นนี่ พอบอกไม่ไป เพื่อนคนหนึ่งพูดว่า จนจังว้า ไม่รู้ว่าพูดเล่นพูดจริง คงเป็นคำอุทาน ไม่เป็นไรเราจนจริงยอมรับ ทีนี้สมมุติว่าเพื่อนชวนไปดูหนังจะทำไง อ่ะจัดไป อดข้าวไงหละ 1วัน นั้น100บาท แม้ดูหนังได้เดือนหนึ่ง
ลำบากถึงขนาดต้องหานั่นนี่มาขาย ไม่ได้รับมานะควักจากของตัวเองมา พระเอ่ย อะไหล่คอมเอ่ย โดนเพื่อนแซวมีอะไรขายหมดมึงนิ จังหวะนั้นเขินเหมือนกัน แต่อยากให้มาเป็นกูบ้างจัง... ขอแม่ขอได้แต่ไม่อยากขอ แม่บ่นอีกอย่างแม่ไม่ค่อยมีตัง โดนสวดยาวแน่ๆ ไปๆมาๆ ไอสัส การ์ดจอคอมเสีย เอ้า เรียนสายคอมของเสีนจัดไปขอพ่อ ขอพ่อได้มาไปซื้อการ์ดจอ อื้มหื้มเพื่อนบอกรวย... ปรากฏว่ารอพ่อมา4เดือน และซื้อการ์ดจอได้มือ2 แม่งจะพังอีกตอนไหนก็ไม่รู้ เพื่อนแซวอีกเดี๋ยวก็ขาย เขินหนักเลยทีนี้กู พอเอามาเสร็จอ่า ลืมไปเน็ตบ้านโดนตัดมาแล้ว4เดือนเอ้าสัส 5555 แต่ก็อุ่นใจแหมมีคอมเทพๆ เทพๆเหมือน2-3ปีที่แล้ว ขอเล่นเกมที่เรารักแม่บ่น.... ซื้อการ์ดจอมาเล่นเกมส์ เอาจริงๆไม่มีการ์ดจอก็เล่นได้นะแต่ของมันต้องมีเพราะคอมคือส่วนหนึ่งในชีวิตผมแล้ว แม่บอกควรคิดว่าอะไรสมควรมาก่อน ชีวิตผมสำคัญคอมคือส่วนหนึ่งของชีวิต การ์ดจอคือส่วนสำคัญของคอม ดังนั้นมันจึงสำคัญแม่บอกจะให้รอแม่ รอแบบไม่รู้วันไหนจะได้ พูดไปโดนหาว่าเถียงอีก อีกอย่างไม่อยากรบกวนแม่ไปรบกวนพ่อแทนไม่วายโดนบ่นอีก เกียติบัตรหนังสั้น งานแข่งคอม ไม่เคยอยู่ในสายตาแม่เลย วินาทีที่แม่บ่นว่าเล่นแต่เกมส์ๆทั้งๆที่เล่นแค่2-3 ชม.ต่อวัน แม่บอกเปลืองไฟไม่อยากให้เปิดคอมเล่น Googleบอกว่า คอมเปิดวันหละ10ชม. 30วันค่าไฟ 700 ต่อเดือน (คำนวนตามค่าPSUและการกินไฟของฮาร์ดแวร์ต่างๆในระดับเมนสตรีม)​ ผมเปิดวันหละ4ชม.เต็มที่ 20วัน มันจะกินถึง300บาทไหม....
บางอย่างก็ได้แต่คิด คิดอยู่คนเดียว ผมอายุ20 คนอื่นอายุ20มีเงินใช้ไม่ขาดมือได้หยุดพักในวันหยุด แต่สำหรับผมเหมือนเจอแต่เรื่องเหนื่อยๆ มันอาจจะเป็นบาปกรรมของผม แต่ผมไม่เคยท้อ หาทางหาเงินทุกอย่าง แต่ไม่วายเจอคำดูถูกสารพัด จะได้สักกี่วัน ไร้สาระ ไม่ได้เงินหรอก คำพูดพวกนี้มาจากแม่ของผม สงสัยอยากผลักดันลูกมั้ง ตั้งแต่งานประกวดต่างๆแล้ว แต่แม่ก็รักผม แต่คงแสดงออกไม่เก่งมั้ง ทุกครั้งที่ตกระกำลำบากจริงๆ ก็ได้แม่ช่วยนี่แหละ แต่แม่ขี้บ่น
อีกคนเลยคือแฟนสาวของผมเอง เอาใจเก่งมาก ไม่ใช่เอาใจผมนะ เอาใจตัวเอง เรียกเอาแต่ใจนั่นหละ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง เขาดีกับผมมาก ถ้าขาดเขาไปคงแย่กว่าเดิม เอาเป็นว่าในร้ายยังมีดี ท้ายที่สุดคืออยากมีตังเยอะๆ ใครบอกว่า เงิน ซื้อความสุขไม่ได้ ก็เอาเงินมาให้ผม สวัสดี สัจเหนื่อยชิบหาย หิวข้าวววว