เรื่องเเย่ๆ

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
lerisluca@yahoo.com

เรื่องเเย่ๆ

โพสต์ โดย lerisluca@yahoo.com »

เรามีเรื่องที่สับสนมากอยู่ เราพายายามเป็นลูกที่ดีน่ะเเต่ก่อนเราชอบเที่ยว ชอบไปกะเพื่อนเพราะเราคิดว่าการไปเที่ยวกะเพื่อนมันทำให้ลดความเคลียดลงบ้างเราเหนื่อยมากเหนื่อยที่ต้องพายายามเหนื่อยที่ต้องฝืนตัวเองเเต่เราก็ต้องทำเพื่อนคนที่เรารักนั้นคือพ่อกับเเม่เราพายายามไม่ไปเที่ยวพายายามเอาใจใส่เเต่มันก็เหมือนเราพายายามอยู่ฝ่ายเดียวอ่ะ เเบบเราเป็นคนทำอะไรไม่ค่อยปรึกษาใครเราเป็นคนที่ชอบเเก้ไข้ปัญหาด้วยตัวเอง เเต่เอาตามความจริงเราไม่เคยอยากเเก้ปัญหาคนเดียวหรอกเเต่เราไม่อยากไห้คนในครอบครัวมาป่วยหัวกะเรื่องของเรา เรารักพ่อกะเเม่มากน่ะถึงเราจะไม่เคยบอกเเต่เราก็เเสดงออกชัดเจนมากก. เเต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเขา2คนถึงชอบมองข้ามความรักที่เรามีให้เราต้องบอกไปตรงๆหรอว่าเรารักเขาถึงจะเข้าใจเราคิดว่าการเเสดงออกมันชัดเจนกว่าการพูดไปตรงๆอีกน่ะ เเล้วเวลาที่เราพายายามจะเลิกเที่ยวพอมันจะเลิกมันก็มีเรื่องให้คิดว่าเราพายายามเเล้วทำไมเขา2คนถึงไม่ดีใจเลยล่ะหรือไม่มีความรู้สึกเห่อ มันเหนื่อยอ่ะเเบบมันท้อสุดๆเราพายายามอยู่ฝ่ายเดียวอ่ะ เเทนที่เขาจะพายายามพูดคุยพายายามมีเวลาให้เราบ้างเเต่ก็ไม่มีเลยยิ่งเห็นเราไม่เที่ยวยิ่งได้ใจชอบกลับบ้านดึก เราเหนื่อยพายายามเอาใจใส่อยู่เรื่องเดียวเเล้วเรื่องอื่นล่ะไหนจะต้องพายายามบอกให้เพื่อนเข้าใจ เวลางานวันเกิดเพื่อนเเล้วเราไม่ได้ไปเรารู้สึกผิดมากเเล้วก็รู้ว่าเพื่อนเสียใจเเต่จะทำยังไงได้ล่ะเราต้องทำเพื่อพวกเข้านิ่ เบื่อเวลาที่กลับบ้านดึกทีไรเเล้วพ่อเราบอกว่าไม่ชอบที่ไปเเบบนี้เออเราก็รู้ว่าไม่ชอบเว้ยย เเต่พูดดีๆก็ได้ป่ะว่ะเเล้วพ่อชอบบอกว่าพ่ออยากให้อยู่ในกรอบในขอบเขตกรอบของพ่อเเม้งโครตทำร้ายลูกเลยบอกตรงๆ เห่อ. :oops:


Bumped ล่าสุดโดย Anonymous on 19 เม.ย. 2019 04:44.