แค่ต้องการกำลังใจ แต่ทำไมกลับซ้ำเติม?

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
สุนัขรับใช้

แค่ต้องการกำลังใจ แต่ทำไมกลับซ้ำเติม?

โพสต์ โดย สุนัขรับใช้ »

สวัสดีคนที่กำลังอ่านกระทู้นี้นะคะ เราแค่อยากระบายเรื่องในชีวิตตัวเอง อยากหาคนที่คอยรับฟังแต่พอดูรอบๆแล้ว... ไม่มีเลยแหะ555 เรื่องมันเริ่มมาจากการที่แม่คุยกับพ่อว่า 'ดูน้องเฟรม(นามสมมติ)สิ ได้เกรด 3.98 เลยนะ(น้องพึ่งจบป.6) เก่งจัง อิจฉาอาเอ๋(นามสมมติ)นะพ่อ ลูกเค้าเรียนดี เรียนเก่ง' คือคุยกันตอนที่เรายังนั่งอยู่ตรงนั้น คือตอนนั้นอยากร้องไห้ออกมามากแต่ก็กลั้นไว้ ซึ่งเกรดเราตอนนั้นอยู่ในระดับกลางๆ ประมาณ 2.7-2.9 เราก็แอบนอยๆที่แม่ชมลูกคนอื่นมากกว่าลูกตัวเอง จนพ่อเหมือนจะเห็นสีหน้าเราพ่อเลยพูด 'ลูกเราเกรดก็ดีเหมือนนะใช่มั้ย?' พ่อหันมาถามและยิ้มขำ แม่ก็พูดประมาณ 'ก็ไม่ว่าลูกเราไม่ดีแต่...' แล้วแม่ก็เงียบคือตอนนั้นสมองมันตื้อมากอะ คิดในใจตลอดว่า เห้ย เราไม่ดีตรงไหนวะ เห้ยเราทำพ่อแม่เสียใจวะ เราให้ท่านเอาเราไปอวดคนอื่นไม่ได้ จนเราขึ้นม.ปลายมา เราเรียนมาดีตลอดจนเกรดออก เราไม่กล้าเข้าไปเช็คเพราะกลัวจะแย่แต่พอรู้คือเกรดตอนนั้นคือ 3.00 และเป็นที่หนึ่งของห้อง เราช็อคไปเลย มันตื้นตันจนพูดไม่ออก น้ำตาคลอเลยตอนนั้น เลยคิดว่าต้องเอาไปบอกแม่ แต่พอกำลังจะบอกในใจก็คิดว่า ถ้าบอกไปแล้วเทอมหน้าทำได้แย่กว่าเดิมเขาจะซ้ำเติมเรามั้ย? เขาจะด่าเรามั้ย? เราเลยยังไม่บอกจนผ่านไปสามสี่วัน เราบอกแม่ไปแบบกลัวๆว่า 'แม่...เกรดออกแล้วนะ หนูได้เกรดสาม' แม่มองหน้าเราก่อนจะถามว่า 'แล้วเพื่อนอีกคน(เพื่อนคนสนิทข้างบ้าน)ได้เกรดเท่าไหร่?' เราบอกว่า 'สองจุดแปด' แม่ก็ถามอีก 'แล้วเพื่อนในห้องมีใครได้เกรดสามบ้าง' เราก็บอก 'ไม่มี มีหนูคนเดียว หนูได้ที่หนึ่งด้วย' เรายิ้มแล้วเตรียมตัวรับคำชม แต่สิ่งที่ได้กลับมาจากแม่คือ แม่มองเรานิ่งๆแล้วก็หันกลับไปทำงานต่อ คือเรารู้สึกเฟลมาก เพราะสิ่งที่เราคิดก่อนหน้าที่จะบอกคือ แม่ต้องชมแน่เลย แม่ต้องดีใจแน่เลย แต่สิ่งที่ได้คือ สีหน้านิ่งๆกับความเงียบ เราพยายามคิดว่า เออ แม่คงจะช็อคแหล่ะ (แต่พอมาคิดๆคือแม่ถามเกรดของเพื่อนไปเพื่ออะไร? จนวันนี้รู้แล้ว เขาถามเพื่อที่จะหาคนที่เก่งกว่าเรามากดเราให้เราดูแย่ ถ้ามีคนที่ได้เกรดมากกว่าเรา เขาก็คงจะพูดแบบ คนนั้นยังเก่งกว่าเลย ทำได้แค่นี้เองหรอ เรามั่นใจว่าแม่ต้องพูดแน่นอน) แล้วพอวันประชุมผู้ปกครอง จารย์ที่ปรึกษาพูดว่า 'ในห้องมีคนได้เกรดสามคนเดียวนะคะ แต่สำหรับครูเกรดแค่นี้ถ้าเทียบกับอีกโรงเรียนก็ยังถือว่าเป็นเด็กปานกลาง' พอประชุมเสร็จเราถามแม่ว่า 'แม่ภูมิใจมั้ยที่หนูได้เกรดดีและได้ที่หนึ่ง' แม่ก็บอกกับเราว่า 'ครูเขาบอกว่าเทียบกับเด็กอีกโรงเรียนหนูยังด้อยอยู่นะลูก' โอ้โห ทีนี้เฟลหนักกว่าเดิมอีก จนเทอมสองตอนประกาศเกรดเราได้ 3.10 บอกแม่ว่า 'เกรดหนูเพิ่มนะ แต่เกรดเพื่อนลด' แม่ก็มองแล้วก็ขำๆ เราก็เฟลอีกละ


คือจากที่เล่ามาทุกครั้งที่เราได้ดีไม่ว่าเรื่องอะไร สิ่งที่เราต้องการคือกำลังใจจากคนในครอบครัวอะ เราหวังว่าเขาจะเป็นกำลังใจให้เราแต่สิ่งที่เราหวัง มันพังเละเทะไปหมด เราได้เกรดดีเราก็หวังว่าแม่จะชม 'เก่งจังเลยลูกแม่' 'สู้ๆนะลูก' 'ไม่เป็นไรนะ ทำดีที่สุดแล้ว' 'ลูกของเราเก่งมากเลย' คือเราหวังคำพูดแค่นี้จริงอะ อยากได้แค่นี้ แต่สิ่งที่เขาทำคือ เงียบ เงียบ เงียบ และคอยซ้ำเติม เขาจะพยายามหาคนที่เก่งกว่าเรามากดเราตลอด คอยพูดว่าคนนู่คนนี้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ จนตอนนี้เราเหนื่อยไปหมด
ทำไมการที่เราต้องการแค่ 'กำลังใจ' มันถึงเหนื่อยและยากแบบนี้นะ?...
สู้ๆนะคะ

Re: แค่ต้องการกำลังใจ แต่ทำไมกลับซ้ำเติม?

โพสต์ โดย สู้ๆนะคะ »

เข้าใจเลยค่ะ แม่เราก็เป็นเหมือนกัน เราเรียนดีไม่เคยชมเลย พูดแต่ว่าคนนู้นได้มากกว่าอีก อย่างเราได้3.8 แม่ก็จะบอกคนนู้นได้ 4นิ ได้มากกว่าอีก ได้แค่นี้จะเข้ามหาลัยได้มั้ย จะไปสอบอะไรติด นั่งด้วยกันก็พูดเรื่องเรียนตอนว่าเราน่ะไม่น่าสอบอะไรติด เราจะมีที่เรียนได้ยังไงTT
ตอบกลับโพส