ผมขอโทษครับแม่

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
deknoi

ผมขอโทษครับแม่

โพสต์ โดย deknoi »

ผมรู้ดีว่าผมนิสัยเหมือนเด็ก ยังชอบสนุก ใช้เงินไปวัน ๆ กับการเล่นเกมส์เอาตุ๊กตา และชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจ
ยอมรับว่าบ้าจริง ๆ เข้าดูหนังในโรงภาพยนตร์เรื่องเดียว ๆ 36 รอบ บางเรื่องก็ 24 รอบ 16 รอบก็มี
เรื่องที่ว่าเข้าไปดู 36 รอบก็คือเรื่อง รักแห่งสยาม ทำไมถึงดูได้หลายรอบขนาดนั้น
เพราะความรู้สึกลึก ๆ ข้างในของตัวละครชื่อมิว มันตรงกับผมมาก
คือ จะมีใครสักคนไหมที่เข้าใจความรู้สึก และตัวตนของเราที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในใจ

แต่แม่ครับ แม่รู้หรือเปล่าว่าทำไมผมถึงเป็นเช่นนั้น
ความเหงาครับแม่ ผมเหมือนตัวคนเดียว รักใครชอบใครเขาก็ไม่รัก เขาก็รังเกียจ
พยายามทำตัวออกห่างจากคนอื่นเขา เพราะกลัวเขารังเกียจในตัวเรา
ผมมันคนรูปไม่หล่อ อ้วน ตัวดำ
ที่รู้สึกว่าคนอื่นเขารังเกียจเราก็ตรงที่ พอเราเดินไปใกล้ ๆ เขา เขาจะเอามือแตะแก้มเขาเอง
นั่นก็เพราะเขารับไม่ได้กับหน้าที่เป็นหลุมเป็นสิวของผม ผมเองก็ได้แต่เดินออกห่างจากเขามา ไม่กล้าไปคุยด้วย
แม้แต่แม่ของเราเองก็ยังแสดงอาการแบบนั้น จะไม่ให้น้อยใจได้อย่างไร กำลังใจมันลดน้อยลงไปจนแทบจะไม่มีเหลือแล้วครับแม่
ผมขอโทษที่รูปไม่หล่อดั่งที่แม่คิดหวังไว้

แม่ครับแม่รู้หรือเปล่า ตอนนี้ลูกแม่เหมือนอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนเข้าใจ
ผมจึงต้องหาทางระบายความรู้สึกนั้นออกมาโดยการไปเล่นเกมส์ไปดูหนัง
ถ้าหากผมไม่ทำแบบนี้ผมคงจะน้อยใจตัวเองและยอมตายไปนานแล้ว

แม่ครับชาตินี้ลูกชายแม่คงจะหาลูกสะใภ้ให้แม่ไม่ได้แล้ว แม่คงอยากอุ้มหลาน
ยอมรับว่าเงินเก็บไม่มี ใช้ไปวัน ๆ เพื่อความสบายใจของตนเอง ไม่ได้ให้แม่ใช้ด้วยเลย ผมผิดไปแล้วครับแม่

แม่ครับ ผมไม่รู้ว่าจะอยู่กับแม่ได้นานสักแค่ไหน กำลังใจมันน้อยมากลงทุกทีแล้ว
ความเหงามันกินหัวใจจนจะหมดทั้งดวงแล้ว แม่ครับ ตอนนี้ผมเหงาเหลือเกิน เหงาจับใจ
สายลม

Re: ผมขอโทษครับแม่

โพสต์ โดย สายลม »

สู้ๆๆสิค่ะคุณ หากคนเราไร้ความหวัง ไรกำลังใจให้กับตัวเอง ก็ไม่มีใครที่ไหนจะมาสร้างความหวัง สร้างกำลังใจให้เราได้หรอกน่ะค่ะ แล้วก็ไม่มีใครจะดีพร้อมไปทุกอยากหรอกค่ะ คนเราย่อมมีจุดที่เสีย และดีกันอยู่แล้ว มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะค้นหามันพบไม่ ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกน่ะค่ะ คุณน้อยใจแม่คุณแล้วคุณเคยลองถามแม่ไม่ว่าแม่รู้สึกเหมือนที่คุณคิดไปเองรึเปล่า ลองปรับตัวเองเปิดใจให้กว้าง แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นน่ะค่ะ หากแม่คุณไม่รักคุณเค้าคงไม่เลี้ยงคุณให้คุณมีชีวิตจนถึงทุกวันนี้หรอกค่ะ ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่เรา เค้าไม่ได้อยู่กับเราไปได้ทั้งชีวิตนะคะ ไม่นานเค้าก็คงจากเราไปโดยไม่มีวันกลับมา สิ่งที่คุณจะทำได้ตอนที่แม่คุณยังอยู่ คือสร้างความทรงจำที่ดีกับแม่น่ะค่ะ สู้ๆๆเข้าน่ะค่ะ .......... สายลม-_- :)
ตอบกลับโพส