ยอมเจ็บคนเดียว...

ตอบกระทู้

รหัสยืนยัน
ให้พิมพ์รหัสตามที่เห็นในรูปภาพ กรุณาพิมพ์ตัวอักษรเล็ก-ใหญ่ให้ถูกต้อง และไม่มีเลขศูนย์
รูปแสดงอารมณ์
:D :) ;) :( :o :shock: :? 8-) :lol: :x :P :oops: :cry: :evil: :twisted: :roll: :!: :?: :idea: :arrow: :| :mrgreen: :geek: :ugeek:

BBCode เปิด
[img] เปิด
[flash] ปิด
[url] เปิด
[Smile icon] เปิด

กระทู้แนะนำ
   

มุมมองที่ขยายได้ กระทู้แนะนำ: ยอมเจ็บคนเดียว...

ยอมเจ็บคนเดียว...

โดย PHET_phetty » 05 มิ.ย. 2019 04:10

สวัสดี :) เรื่ืองที่เราจะมาระบายก็คือเรื่อง "เพื่อน. นั่นเอง
เราคิดว่าต้องมีสักประมาณ 50% ที่เคยเเอบชอบเพื่อน 55555 เราเป็น 1 ในนั้นด้วยล่ะ เริ่มเลยเนอะ!
เรากับเพื่อนคนนี้เรียนมัธยมมาด้วยกัน เเต่เราก็ไม่ได้เเบบสนิทอะไรกันมากมายขนาดนั้นนะ ก็อยู่กลุ่มเดียวกันอะไรประมาณนี้อ่ะ
เวลาอยู่ที่ห้องเรียน เราก็ไม่เห็นว่าเขาจะมีท่าทีที่เเสดงว่า เขาคิดอะไรกับเรานะ เเต่เขาชอบเเกล้ง ชอบเเหย่ พูดกวนประสาทเรามากกว่า จนกระทั่งเรียนจบมัธยมต้น เราก็เเยกย้ายกันไปที่อื่น นานอยู่นะที่เราไม่ได้เจอกับเขาอ่ะ มีอยู่ช่วงนึง... ตอนนั้นเราทำงานอยู่ เเล้วเขาก็โผล่มากับเพื่อนสมัยเรียนอีกคนนึง เราตกใจมากที่เจอ เขาเข้ามากอดเรา เเละเราก็กอดตอบ เพราะคิดว่าเป็นเพื่อนกันมันไม่เสียหายอะไร เราไปนั่งคุยกัน
ถามสารทุกข์สุขดิบ เป็นยังไงบ้าง เล่าเรื่องส่วนตัวบ้าง จนมีอยู่ประโยคนึงที่เขาพูดขึ้นว่า " เราคบกันไหม " ตอนนั้นเราก็อึ้งนะที่ได้ยิน เเต่เราก็คิดว่าเขาพูดเล่นอ่ะ เลยไม่ได้อะไรกับเขามาก เขาเป็นคนติดตลกไง ชอบเล่นชอบเเกล้งตลอด จนบางทีเราไม่รู้ว่าอันไหนจริงอันไหนไม่จริง
เราก็เเบบพูดว่า " เห้ย บ้าหรอ!ตลกละ เราเพื่อนกันนะ " เขาก็หัวเราะเเล้วไม่ได้พูดอะไรต่อเเล้วเราก็คุยกันเรื่องอื่น ปกติเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่นะ จนกระทั่ง.... ช่วงนึงที่เรา (อกหัก) เราได้มีโอกาส คุยไลน์ คุยเฟสกับเขามากขึ้น เราเล่าทุกอย่างให้เขาฟัง เขาก็เข้าใจความรู้สึกเรานะ เขาให้คำเเนะนำทุกอย่าง พูดให้เราหายเครียด เลิกเสียใจ ซึ่งมันก็ช่วยได้ดีเลยเเหล่ะ เเต่เเล้ววันนึงเรากลับพบว่าความรู้สึกของเรามันไม่เหมือนเดิม เเละเราก็ไม่เคยเป็นเเบบนี้กับเพื่อนคนไหนเลย มันเป็นความรู้สึกที่ว่า เราสามารถคุยกับเขาได้ทุกเรื่อง บางอารมณ์ก็อยากอ้อนเขานะ อยากให้เขาตามใจเรา เเบบ เห้ย! มันไม่ใช่เเล้วมันไม่เหมือนเดิม เราสองคนได้มีโอกาสที่บอกความรู้สึกของตัวเองให้อีกฝ่ายรู้ ซึ่งมันก็รู้สึกเหมือนกันพอดี เเบบความคิดเราก็คล้ายๆกัน นิสัยคล้ายๆกัน คุยกันเเล้วมันคลิ๊กอ่ะ เเต่เรื่องนึงที่ทำให้เราเจ็บปวดนะคือ.... เขามีเเฟนเเล้ว ซึ่งมันก็ทำให้เราลำบากใจเหมือนกัน มันเป็นเรื่องของความรู้สึกของตัวเอง กับ ความถูกต้องอ่ะ เราเจ็บปวดมากที่เรารู้สึกเเบบนี้เเต่เราไม่สามารถครอบครองเขาเอาไว้ได้ เราเลยเลือกที่จะหายไป..... หายไปนานเลยเเหล่ะ เเละเราก็มีโอกาสได้คุยกับเขาอีกทีตอนที่เขากลับบ้านมาหาเเม่เขา (เขาไปอยู่กับเเฟนที่ ตจว) ก็ได้เจอกัน ได้ไปเที่ยวด้วยกัน เเละเขาก็ถามเราเรื่องที่เราหายไป เราก็ไม่ปิดบังเขานะ เราก็บอกความจริงไปว่าเพราะอะไร เขาก็บอกกับเราว่า เขาขอโทษที่ทำให้เราเสียใจ เเละเขาขอเราว่า " อย่าหายไปอีกได้ไหม " ตอนนั้นเราก็ให้สัญญาว่าเราจะไม่หายไปอีก เเละเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ มีช่วงนึงที่เขาทะเลาะกะเเฟนของเขา เขาก็โทรมาระบายกับเรานะ คือมีอะไรบอกกันหมด เรารับรู้ความรู้สึกเขาเวลาเขาเป็นอะไร รู้จักนิสัยเขา เราก็ได้เเต่พูดปลอบใจเขานั่นเเหล่ะ นานวันความรู้สึกเหมือนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คุยกันทุกวัน วันไหนไม่คุยเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป เป็นเเบบนั้นจริงๆนะ เราเข้าไปดูเฟสเขา เราเห็นว่าเขากับเเฟนเขารักกันมานานเเล้ว จะปีเเล้ว เราก็เสียใจนะที่เราทำเเบบนี้ เเต่เราก็พยายามไม่ให้มันเกินเลยไปมากกว่านี้ มันมีอะไรอีกหลายๆอย่างที่มันมากกว่านี้ เเต่ไม่ขอเล่า
เนอะมันยาวอ่ะ 55555 จนมีช่วงนึงนึงที่เขาหายไป เขาไม่ติดต่อเรากลับมาเลย เเละกลับมาก็ขอโทษเราพูดคำนี้ตลอด เเละเขาก็หายไป 2-3 รอบได้ เราเลยไม่อะไร เเต่เราเสียใจนะ เเบบขอเราให้เราให้สัญญาว่าอย่าหายไป แต่เขากลับหายไปเอง ......
เราเสียใจกับสิ่งที่เขาพูดเเล้วเขาทำไม่ได้ ให้เราสัยญาเเต่ตัวเองกลับเป็นคนหายไป เราเป็นคนถือกับคำพูดมากเลยนะ บางทีเราก็มาร้องไห้เพราะเรื่องเขา เราทรมานมากอ่ะกับสิ่งที่เป็นอยู่ เจ็บปวดจริงๆนะ..... เขาไม่รู้หรอกว่าเรารู้สึกยังไง ตอนนี้เราก็ห่างๆกันเเล้วนะไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิมเเล้ว คุยบ้างเป็นครั้งคราว จะเอาอะไรกับคำพูดของคนอ่ะเนอะ ความรู้สึกที่มีอ่ะสำหรับเรามันยังคงเดิมทุกอย่างเลย เเต่เราคิดว่าสำหรับเธอมันลดน้อยลงเรื่อยๆเเล้ว เราทำใจยอมรับมันเเล้ว เรารู้ตั้งเเต่เเรกเเล้วว่าเราต้องเจ็บปวดเเบบนี้ถ้าเราบอกความรู้สึกของตัวเองออกไป เเละสุดท้ายก็เป็นเเบบนั้นจริงๆด้วย เราเจ็บปวดเพราะเขา เเต่ไม่เป็นไรนะ เพราะถึงยังไง เราก็ยัง " คิดถึง " เธอเหมือนเดิม เเละความเจ็บนี้ เราจะขอเจ็บคนเดียวก็พอ สุดท้ายนี้ ขอให้เธอมีเเต่ความสุข เพราะเราจะไม่วุ่นวายกับชีวิตเธออีกเเล้ว ..... โชคดีนะ (เพื่อน)

ข้างบน