โดย คุณถัง » 02 มิ.ย. 2019 07:04
...
ที่จะระบายทั้งหมดคือ เราอยู่ในครอบครัวหนึ่ง มีพี่สาว 1 คน พี่สาวเป็นคนที่ฉลาดมากๆ เก่งวิชาการแต่ไม่ถนัดด้านกิจกรรมสักเท่าไหร่ แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้ได้รับความรักจากแม่อยู่ตลอดเวลา แม่สามารถเอาพี่ไปพูดกับคนอื่นๆได้ว่าเรียนที่นั่นที่นี่ดังๆได้อย่างเต็มปาก ต่างจากเราที่ค่อนข้างไม่เก่งด้านวิชาการแต่หนักไปทางกิจกรรมมากกว่า ทำให้ไม่สามารถมีเกรดดีๆได้เหมือนพี่ เช่นพี่ได้เกรด 4 ตลอดไม่เคยสอบตกสักครั้ง อยู่ top3 สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ดีๆคณะดังๆ แต่เราทำได้แค่สอบตกบางวิชา คะแนนผ่านกลางๆ ติดtop20 สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่แม่ไม่สนใจและไม่อยากให้ได้ (แม่บังคับไม่ให้เรียนคณะที่เป็นกิจกรรม เช่น นิเทศ) เราได้คณะสายสังคมซึ่งแม่ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมาก และเราก็ไม่ชอบเลยเพราะสังคมอ่อนมาก ทำให้การเรียนในมหาวิทยาลัยไม่เป็นไปตามที่หวัง คือ เราสอบได้คะแนนน้อย สอบไม่ผ่าน ทำงานวิชาเอกไม่ได้เพราะไม่ถนัด เราท้อ เราเสียใจกับคะแนน แต่กำลังใจเราคิดว่ามันช่วยเราได้...
แต่กำลังใจมันไม่เคยมีเลยตั้งแต่เราเรียนมา กำลังใจที่เราอยากได้มากที่สุดคือครอบครัว จากครอบครัวตัวเอง ถึงคนอื่นจะคอยให้กำลังใจแต่พอครอบครัวกลับมาทับถมสุดท้ายเราก็ผิดหวังและไม่มีแรง แค่คำว่า "สู้ๆนะ" "ไม่เป็นไร เรามาเริ่มใหม่" หรือ "พยายามหน่อย เหนื่อยหน่อยนะ" มันไม่เคยมีเลยสักครั้ง หรือจะแค่กอดเบาๆก็ไม่เคย
สุดท้ายแล้ว กำลังใจจากครอบครัวมันจะเคยมีมั้ยนะ...
...
...
ที่จะระบายทั้งหมดคือ เราอยู่ในครอบครัวหนึ่ง มีพี่สาว 1 คน พี่สาวเป็นคนที่ฉลาดมากๆ เก่งวิชาการแต่ไม่ถนัดด้านกิจกรรมสักเท่าไหร่ แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้ได้รับความรักจากแม่อยู่ตลอดเวลา แม่สามารถเอาพี่ไปพูดกับคนอื่นๆได้ว่าเรียนที่นั่นที่นี่ดังๆได้อย่างเต็มปาก [b]ต่างจากเราที่ค่อนข้างไม่เก่งด้านวิชาการแต่หนักไปทางกิจกรรมมากกว่า[/b] ทำให้ไม่สามารถมีเกรดดีๆได้เหมือนพี่ เช่นพี่ได้เกรด 4 ตลอดไม่เคยสอบตกสักครั้ง อยู่ top3 สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ดีๆคณะดังๆ แต่เราทำได้แค่สอบตกบางวิชา คะแนนผ่านกลางๆ ติดtop20 สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่แม่ไม่สนใจและไม่อยากให้ได้ (แม่บังคับไม่ให้เรียนคณะที่เป็นกิจกรรม เช่น นิเทศ) เราได้คณะสายสังคมซึ่งแม่ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมาก และเราก็ไม่ชอบเลยเพราะสังคมอ่อนมาก ทำให้การเรียนในมหาวิทยาลัยไม่เป็นไปตามที่หวัง คือ เราสอบได้คะแนนน้อย สอบไม่ผ่าน ทำงานวิชาเอกไม่ได้เพราะไม่ถนัด เราท้อ เราเสียใจกับคะแนน แต่กำลังใจเราคิดว่ามันช่วยเราได้...
แต่กำลังใจมันไม่เคยมีเลยตั้งแต่เราเรียนมา กำลังใจที่เราอยากได้มากที่สุดคือครอบครัว จากครอบครัวตัวเอง ถึงคนอื่นจะคอยให้กำลังใจแต่พอครอบครัวกลับมาทับถมสุดท้ายเราก็ผิดหวังและไม่มีแรง แค่คำว่า "สู้ๆนะ" "ไม่เป็นไร เรามาเริ่มใหม่" หรือ "พยายามหน่อย เหนื่อยหน่อยนะ" มัน[b]ไม่เคยมีเลย[/b]สักครั้ง หรือจะแค่กอดเบาๆก็ไม่เคย
สุดท้ายแล้ว กำลังใจจากครอบครัวมันจะเคยมีมั้ยนะ...
...