รุ้สึกไม่มีตัวตนสำหรับเพื่อนในกลุ่ม

ตอบกระทู้

รหัสยืนยัน
ให้พิมพ์รหัสตามที่เห็นในรูปภาพ กรุณาพิมพ์ตัวอักษรเล็ก-ใหญ่ให้ถูกต้อง และไม่มีเลขศูนย์
รูปแสดงอารมณ์
:D :) ;) :( :o :shock: :? 8-) :lol: :x :P :oops: :cry: :evil: :twisted: :roll: :!: :?: :idea: :arrow: :| :mrgreen: :geek: :ugeek:

BBCode เปิด
[img] เปิด
[flash] ปิด
[url] เปิด
[Smile icon] เปิด

กระทู้แนะนำ
   

มุมมองที่ขยายได้ กระทู้แนะนำ: รุ้สึกไม่มีตัวตนสำหรับเพื่อนในกลุ่ม

Re: รุ้สึกไม่มีตัวตนสำหรับเพื่อนในกลุ่ม

โดย Patama » 11 พ.ย. 2019 15:04

สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้

Re: รุ้สึกไม่มีตัวตนสำหรับเพื่อนในกลุ่ม

โดย Hjk » 29 ก.ค. 2019 05:40

เราก็เป็นเหมือนกันเราเป็นคนไม่ค่อยพูด เอาง่ายๆไม่ค่อยเข้าสังคม เวลาพูููดกับเพื่อนเวลเพื่อนถามเราก็จะตอบคำสั้นๆจนเรากลัวการเข้าสังคม........เพื่อนเราก็เคยปฏิเสธกานช่วยเหลือเราเหมือนกัน บางครั้งการอยู่คนเดียวมันก็ดีนะมันทำให้เราคิดทบทนอะไรได้หลายอย่าว .#เเต่ก็เป็นกำลังใจให้เด้อ...สสู้ๆๆๆๆๆ..°^^^^^😊😊

Re: รุ้สึกไม่มีตัวตนสำหรับเพื่อนในกลุ่ม

โดย สายรุ้งสีเทา » 04 มิ.ย. 2019 01:57

ตอนนี้เราก็รู้สึกคล้ายๆกัน แต่ต่างตรงที่เราอยู่มหาลัยแล้วมาเจอเพื่อนใหม่ๆคิดว่าจะเข้ากับพื่อนได้และก็มีกลุ่มเพื่อน แต่ทุกครั้งที่อยู่ในกลุ่มเราจะรู้สึกเหมือนคนนอก เพื่อนคุยกัน เพื่อนไปไหนมาไหนจะชวนกันตลอด แต่ไม่เคยชวนเราหรือชวนบางนานๆครั้ง แต่ถ้าเป็นคนอื่นในกลุ่มเราจะต้องเป็นคนรอ
เราช่วยเหลืออะไรเพื่อนในกลุ้่มไปเหมือนไม่มีค่า เขาไม่เคยเห็นเลยว่าเราช่วย พอเราอยากให้เขาช่วยบางเขากลับปฏิเสธ รู้สึกแปลกแยกมาก

รุ้สึกไม่มีตัวตนสำหรับเพื่อนในกลุ่ม

โดย mookkie » 18 ก.ย. 2015 22:10

สวัสดีคะ เราใช้นามแฝงว่า น. นะตอนนี้เราอยู่ม.6แล้ว เราย้ายมาอยุ่ รร.แห่งหนึ่งซึ่งเราเคยเรียนตอนม.ต้นแต่ย้ายไปที่อื่นตอนม.4 พอม .5ก็ย้ายกลับมาที่เดิมแต่ห้องที่เราอยู่ไม่ใช่ห้องที่เพื่อนกลุ่มเดิมอยู่ ตอนแรกเราก็ว่ายังไงก็หาเพื่อนใหม่ได้เพราะบางส่วนก็เคยอยู่ห้องเดัยวกันตอนม.ต้น เราไปอยู่กะเพื่อนกลุ่ทนึงซึ่งเค้าก็เปนเพื่อนกันมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรคิดว่าเด๋ยวอยู่ไปสักพักเพื่อนๆกะเราก็คงจะสนิทกันมากกว่านี้ แต่เราเปนคนที่สนิทคนยากถ้าไม่สนิทเราจะคุยไม่เก่งเลย เราอยู่กลุ่มนี้อึดอัดมากคือพวกเค้ามักจะลืมว่ามีเราอยุ่ในกลุ่มหลายๆครั้งที่เวลาต้องเปลี่ยนคาบเรียน(รร.เราเดินเรียน)เค้าจะเดินไปโดยไม่รอเราเลยซักนิดแต่ที่น่าเสียใจคือเวลาใครสักคนในกลุ่มช้าเรากลับต้องเป็นคนรอ บางทีจะชวนพาไปเข้าห้องน้ำยังไม่กล้าเลย เหงามากค่ะ พยามคิดในแง่ดีมาโดยตลอดว่าซักวันเราจะเจ้ากับพวกเค้าได้จนทุกวันนี้จะจบม.6อยู่แล้วเราก็ยังเข้ากะพสกเค้าไม่ได้อยู่ดี เวลามีงานกลุ่มหากคนเกินเราต้องเปนคนหากลุ่มอยู่ใหม่เอง ไม่ใชแค่ในกลุ่มนะเพื่อนในห้องอีก หรือเพราะเราไม่โดดเด่น ไม่ใช่คนเรียนเก่ง ไม่ใช่คนตลก เพื่อนๆมักจะลืมเราบางทีมีงานไปเลี้ยงฉลองอะไรก็มักจะลืมชวนเรา
ตอนนั้นเฟลมากแต่ตอนนี้พอทำใจได้ค่ะ ทนมาได้ตั้งปีกว่าแล้วเดี๋ยสก็จะจบม.ปลายแล้ว ปลอบตัวเองแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ ทุกวันนี้ทำอะไรคนเดียวตลอด ยกเว้นงานกลุ่มและเวลาไปกินข้าวจะไปกินข้าวคนเดียสก็แปลกๆโหว่งๆอยู่ก็ทนๆไปค่ะ อ่อเวลาพักเนี้ยเราต้องเก็บจองให้เสร็จก่อนเพื่อนไม่งั้นมันไม่รอหรอกค่ะ ต้องรอมันไม่งั้นคงในกินข้าวคนเดียวจิงๆ คนที่อ่านคงคิดว่าเราคิดมากหรืออะไรก็แล้วแต่นะคะแต่เราเปนคนที่รักเพื่อนมากๆ และแคร์ความรุ้สึกคนรอยข้างเสมอแต่ทำไมเราถึงไม่เคยได้รับสิ่งนั้นตอบแทนบ้างเราก็เฟลจิงๆค่ะพอละเดี๋ยวร้อวไห้

ข้างบน