เหนื่อย​กับการที่เรารักครอบครัว​จัง

ตอบกระทู้

รหัสยืนยัน
ให้พิมพ์รหัสตามที่เห็นในรูปภาพ กรุณาพิมพ์ตัวอักษรเล็ก-ใหญ่ให้ถูกต้อง และไม่มีเลขศูนย์
รูปแสดงอารมณ์
:D :) ;) :( :o :shock: :? 8-) :lol: :x :P :oops: :cry: :evil: :twisted: :roll: :!: :?: :idea: :arrow: :| :mrgreen: :geek: :ugeek:

BBCode เปิด
[img] เปิด
[flash] ปิด
[url] เปิด
[Smile icon] เปิด

กระทู้แนะนำ
   

มุมมองที่ขยายได้ กระทู้แนะนำ: เหนื่อย​กับการที่เรารักครอบครัว​จัง

Re: เหนื่อย​กับการที่เรารักครอบครัว​จัง

โดย Wayo » 30 เม.ย. 2021 21:10

เข้าใจความรู้สึกเจ้าของกะทู้นะคะ เราเป็นกำลังใจให้นะคะ

Re: เหนื่อย​กับการที่เรารักครอบครัว​จัง

โดย .m.m » 18 เม.ย. 2021 17:56

เพิ่มเติมนะคะ แม่ไม่ได้บอกว่าให้ปิดร้านค่ะ ปิดกันเอง

เหนื่อย​กับการที่เรารักครอบครัว​จัง

โดย .m.m » 18 เม.ย. 2021 17:24

คือเราอ่ะ เห็นครอบครัว​คือบ้าน คือที่พัก และการพึ่ง​พิงกันและกัน เราเป็นเด็กดีเสมอนะเชื่อฟังเสมอยิมตลอด แต่พี่ชายเรามักจะทำให้แม่หนักใจเสมอเลย ครั้งหนึ่ง​พวกเขาทะเลาะ​กันจนแม่บอกจะออกจากบ้านไป เรารั้งเอาไว้ซึ่งเรารั้งไว้ได้ แต่หลังจากนั้นเรากลัวมาตลอดเลย กลัวว่าเขาจะไป เราลืมบอกค่ะบอกพ่อเราหย่ากับแม่แล้วแล้วก็จากบ้านเราไปตอนเราไม่อยู่ค่ะ เราเสียใจมากแต่พ่อก็ติดต่อเรามานะ แต่มันก็เป็นปมในใจเราไปแล้ว เราไม่โทษใครนะเราเข้าใจค่ะว่ามันต้องมีแบบนี้สักวันแต่ก็ทำใจไม่ได้จริงๆค่ะ มาต่อนะคะ เราเลยพยายามให้แม่สบายใจทำให้คิดว่าเราไหวเราโอเคแต่ไม่เลย เราเก็บกดเรารู้แต่เรายังไหวอยู่ จนพอแม่เราตั้งตัวเปิดร้านขายต้นไม้ ช่วงนั้นเราว่าง(เราต้องเรียนเลยหางานที่ตรงกับเวลาไม่ได้ค่ะ)​เลยหุ้นกับพี่สาวเเล้วเอาต้นไม้มาขาย พอแม่เห็นว่ามีรายได้แม่ก็อยากให้พี่ชายเราที่ว่างงาน(มีปัญหา​กับคนที่ทำงาน)​มาทำเหมือนกัน ซึ่งแม่ก็ออกทุนให้พี่ชายเราก่อนค่ะแล้วออกมาช่วยขาย แต่เขาไม่ออกมาเลย พอถามเขาก็อ้างนู่นอ้างนี้ เราก็เหนื่อยแล้วก็บอกแม่ว่า"เขาควรออกมานะ เงินทุนก็ไม่ต้องออก ทำอะไรก็ไม่ต้้องทำ รับเงินอย่างเดียว มันไม่เอาเปรียบ​ไปหน่อยหรอ" แม่เราก็บ่นซึ่งทำได้แค่บ่น จนเราแสดงออกว่าไม่โอเคจริงๆ เขาถึงยอมออกมาบ้างสักชม.2ชม.😔😔😔 ซึ่งเราก็ไม่อยากให้แม่เครียดอีกเราเลยพยายามเก็บไว้ในใจอีก จนถึงวันที่เราต้องไปเรียน เราไปดูแลร้านไม่ได้จริงๆ แม่เราก็ติดทำงานนอกสถานที่พี่ชายกับแฟนเขาก็ต้องออกไปค่ะ(บังคับ)​ซึ่งเราบอกตั้งแต่ตอนกลางคืนแล้วย้ำแล้วย้ำอีกว่า ถ้าไปถึงถ่ายรูปมานะ จะได้บอกราคาถูกซึ่งเขาก็รับปาก ตอนเช้าเราก็ปลุกไปดูแลร้าน แต่กว่าจะออกก็เกือบเที่ยง แล้วก็ไม่ถ่ายรูปถามราคาขายของผิดเกือบขาดทุน ปิดร้านก่อนเวลา คือเราตั้งใจแล้วว่าเรียนเสร็จเราจะรีบไปที่่ร้า นแม่เราอยู่ๆก็สั่งว่าเรียนเสร็จก็ไปด้วยนะ ซึ่งปกติเราก็ไปอยู่แล้ว ทำไมต้องทำเหมือนเราไม่มีความรับผิดชอบ​แบบนี้ละ เรายังเรียนไม่เสร็จ เขาก็กลับมาปิดร้านก่อนเวลา เราโคตรเศร้าอ่ะ เราดูแลเช้าตลาดมืดทำอย่างนี้ทุกวัน พอพี่ชายมาดูแลแบบเต็มวันวันแรกกลับก่อนเวลาได้แถมบอกว่าแม่เป็นคนบอกด้วยซ้ำเราอยากถามนะว่าทำไมอ่ะ ทำไม! เราโวยวายอะไรไม่ได้เราโวยวายไปก็เหมือนลมแรงที่มาแค่แปปเดียว แล้วก็ไปไม่สนใจอะไรเลย ขอร้องนะที่นี้เป็นพื้นที่เดียวแล้วที่เราจะระบาย

ข้างบน