โดย Woem » 19 ธ.ค. 2015 03:19
เก็บความรู้สึกมาตลอด หลงคิดไปทุกครั้งว่าเค้าคิดอะไรทุกครั้งที่เค้าใส่ใจดูแล เชื่อว่าเป็นผู้หญิงคนไหนก็ต้องหวั่นไหว มันเริ่มช่วงสิงหา เดือนแห่งความสุข ฝนตก นายถอดเสื้อคลุมมาบังฝน จะให้บังด้วยกัน แต่ไม่กล้าเลยเอาเสื้อตัวเองมาบังแต่นั่นก็อบอุ่นที่สุดแล้ว แค่วิ่งตากฝนกลับด้วยกัน ตอนเป็นแผลที่เท้านายให้นั่งบนเตียงแล้วลงไปนั่งคุกเข่าทำแผลให้ ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน ช่างเป็นเดือนที่ดีจริง เป็นการเริ่มต้นที่แสนหวานสำหรับผู้หญิงบ้านๆคนนึงที่เผลอคิดไปว่าตัวเองได้เป็นนางเอกจริงๆ ใครจะไปรู้ว่านั่นคือการสะสมยาพิษ การเริ่มวางยาตัวเองได้เจ็บปวดที่สุดในอีก1ปีถัดมา
ความสัมพันธ์เริ่มพัฒนาสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ จนเผลอคิดไปว่าเราได้กลายเป็นคนสำคัญ จนเมื่อประโยคนึงที่หลุดจากปากเมืีอเพื่อนถามเรื่องแฟนนายมาก อาจจะเพราะว่าเป็นการเตือนสติเราเป็นนัยๆว่าเค้ามีแฟนแล้วนะ อย่ากระหยิ่มยิ้มย่องไป "ถึงแฟนผม ไม่สวยแต่ผมก็รักนะครับ" ช็อคไปหลายวัน จำได้ว่าช่วงนั้นไม่กล้าไปไหนกับกลุ่มเพื่อนเลย กลัวเวลาเพื่อนถามเรื่องแฟนนาย ไม่ได้อยากฟังมันเจ็บ ก็เก็บในใจมาตลอด แต่ยิ่งนานก็ยิ่งถลำลึก มันสนิทกันเกินไป เข้านอกออกในห้องกันได้ นายมาหลับที่ห้องเพราะบอกไว้ใจ จนนายเปิดใจว่ามีปัญหากับแฟน คนแอบรัก ก็รับฟังเพราะเป็นห่วงแต่ก็เจ็บจนบอกไม่ถูก แต่ก็ยอมฟัง จนเมื่อวันที่โอกาส สิ่งที่เราคิดว่าเป็นโอกาสมาถึง นายเลิกกันกับแฟนเพราะมีปัญหาทะเลาะกันมาซักพัก วันนั้นเป็นตอนเช้า นายร้องให้ กูเลิกกับแฟนแล้ว
เก็บความรู้สึกมาตลอด หลงคิดไปทุกครั้งว่าเค้าคิดอะไรทุกครั้งที่เค้าใส่ใจดูแล เชื่อว่าเป็นผู้หญิงคนไหนก็ต้องหวั่นไหว มันเริ่มช่วงสิงหา เดือนแห่งความสุข ฝนตก นายถอดเสื้อคลุมมาบังฝน จะให้บังด้วยกัน แต่ไม่กล้าเลยเอาเสื้อตัวเองมาบังแต่นั่นก็อบอุ่นที่สุดแล้ว แค่วิ่งตากฝนกลับด้วยกัน ตอนเป็นแผลที่เท้านายให้นั่งบนเตียงแล้วลงไปนั่งคุกเข่าทำแผลให้ ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน ช่างเป็นเดือนที่ดีจริง เป็นการเริ่มต้นที่แสนหวานสำหรับผู้หญิงบ้านๆคนนึงที่เผลอคิดไปว่าตัวเองได้เป็นนางเอกจริงๆ ใครจะไปรู้ว่านั่นคือการสะสมยาพิษ การเริ่มวางยาตัวเองได้เจ็บปวดที่สุดในอีก1ปีถัดมา
ความสัมพันธ์เริ่มพัฒนาสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ จนเผลอคิดไปว่าเราได้กลายเป็นคนสำคัญ จนเมื่อประโยคนึงที่หลุดจากปากเมืีอเพื่อนถามเรื่องแฟนนายมาก อาจจะเพราะว่าเป็นการเตือนสติเราเป็นนัยๆว่าเค้ามีแฟนแล้วนะ อย่ากระหยิ่มยิ้มย่องไป "ถึงแฟนผม ไม่สวยแต่ผมก็รักนะครับ" ช็อคไปหลายวัน จำได้ว่าช่วงนั้นไม่กล้าไปไหนกับกลุ่มเพื่อนเลย กลัวเวลาเพื่อนถามเรื่องแฟนนาย ไม่ได้อยากฟังมันเจ็บ ก็เก็บในใจมาตลอด แต่ยิ่งนานก็ยิ่งถลำลึก มันสนิทกันเกินไป เข้านอกออกในห้องกันได้ นายมาหลับที่ห้องเพราะบอกไว้ใจ จนนายเปิดใจว่ามีปัญหากับแฟน คนแอบรัก ก็รับฟังเพราะเป็นห่วงแต่ก็เจ็บจนบอกไม่ถูก แต่ก็ยอมฟัง จนเมื่อวันที่โอกาส สิ่งที่เราคิดว่าเป็นโอกาสมาถึง นายเลิกกันกับแฟนเพราะมีปัญหาทะเลาะกันมาซักพัก วันนั้นเป็นตอนเช้า นายร้องให้ กูเลิกกับแฟนแล้ว