ระบายความในใจ

ชีวิตในม.ปลาย ที่จำได้มีแต่คำว่า เหนื่อย กับคำว่าอดทน

ไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี ไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนเก่ง

ไม่เคยพูดคำหยาบ ก็โดนมองว่าตอแหล

พยายามเสนอตัวช่วยทำงานห้อง ก็โดนมองว่าทำเป็นคนดี

ขนาดนั่งเงียบๆ ก็ยังโดนนินทา

ไม่ได้แคร์คำนินทาเท่าไหร่ แต่ที่เหนื่อย คงเป็นตอนพรีเซ้นหน้าห้อง

ไม่มีใครฟังแถมคุยเสียงดัง ครูก็หักคะแนนคนพรีเซ้นท์เพราะทำให้เพื่อนสนใจไม่ได้

เพื่อนในกลุ่มก็เอาแต่ตะคอกใส่ เวลามีงานกลุ่มก็ไม่มา เอาแต่ไปคุยกับน้องรหัส

พยายามทำดีแค่ไหน ก็โดนมองว่าตอแหลตลอดเวลา

เวลาล้ม ไม่มีใครช่วย มีแต่คนซ้ำ

เป็นม.ปลายที่มีความสุขมากคะ อย่างน้อยความสุขที่ได้คือ ได้เพื่อนแท้ มา 1 คน ที่่ผ่านเรื่องร้ายๆมาด้วยกั