ทำไมมีคนแบบนี้บนโลกวะ

ตอบกระทู้

รหัสยืนยัน
ให้พิมพ์รหัสตามที่เห็นในรูปภาพ กรุณาพิมพ์ตัวอักษรเล็ก-ใหญ่ให้ถูกต้อง และไม่มีเลขศูนย์
รูปแสดงอารมณ์
:D :) ;) :( :o :shock: :? 8-) :lol: :x :P :oops: :cry: :evil: :twisted: :roll: :!: :?: :idea: :arrow: :| :mrgreen: :geek: :ugeek:

BBCode เปิด
[img] เปิด
[flash] ปิด
[url] เปิด
[Smile icon] เปิด

กระทู้แนะนำ
   

มุมมองที่ขยายได้ กระทู้แนะนำ: ทำไมมีคนแบบนี้บนโลกวะ

ทำไมมีคนแบบนี้บนโลกวะ

โดย non-luminous » 09 ม.ค. 2020 21:04

เฮ้อ ไม่รู้จะพูดอะไรดีสำหรับคนอย่างเธอแล้วว่ะ ตอนแรกเราแม่งตื่นเต้นมากที่จะได้อยู่กับเธอ คิดว่าคงจะได้ไปหาอะไรดี ๆ กินกัน มีเพื่อนไปเที่ยว มีเพื่อนคุยอะไรแบบนี้ คือหนึ่งเราก็รู้แหละว่าเรามีโลกส่วนตัวสูง คือเราก็พยายามมากที่จะเข้าสังคม พยายามให้คนอื่นเข้ามาแต่พอเธอเข้ามาได้แล้วแม่งเป็นห่าไรถึงน่ารำคาญอะ คือเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้วเรื่องเล็ก ๆ แค่นี้เธอก็ต้องเกรงใจเราปะวะ ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทกันก็เถอะ แต่เธอไม่เกรงใจเราอะ เธอคิดว่ามันไม่เป็นไรเหรอ เราไม่พูดอะเพราะคิดว่าวันหนึ่งเธอจะคิดได้ แต่เธอก็คิดไม่ได้เว้ย นี่สองปีกว่าแล้วนะ เราแม่งโคตรอึดอัดตั้งแต่ไม่กี่เดือนแรกเลย เธอแม่งเก่งมากนักที่ทำให้เราสาปแช่งเธอได้ทั้ง ๆ ที่เราไม่แม้แต่จะด่าใครเลยอะ เราเป็นเพื่อนมานานและเราก็เคยบอกเธอไปแล้วว่าเรานอนหลับยาก ดังนั้นอย่าพยายามทำให้เราตื่นเพราะถ้าเราตื่นแล้วเราจะนอนหลับยากกว่าเดิม หรือเวลาเรานอนอย่ามาขัดการนานของเราเพราะเราวางแผนชีวิตเราไว้แล้วว่าวันนี้จะทำอะไร เราอยากตื่นสายก็ปล่อยให้เราตื่นสายไม่ได้เหรอวะ ทำไมเธอต้องเสียงดังแล้วทำให้เราตื่นด้วยอะ คือเรื่องที่เธอทำให้เราโกรธจนอยากร้องไห้คืออะไรรู้ปะ วันนั้นเมื่อประมาณปีก่อน เราทำงานจนดึกแล้วนอนตอนเกือบ ๆ เช้าแล้วเธอต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า สิ่งที่เธอทำคือตื่นขึ้นมาแล้วเปิดเพลงฟังในห้องน้ำ ร้องเพลงเสียงดังจนเราตื่นเราก็ข่มตานอนลงต่อ พอเธอออกก็วางกระปุกครีมเธอเสียงดังมากเหมือนเธอไม่เห็นว่าเรานอนอยู่บนเตียง ห้องมันไม่ได้ใหญ่นะเว้ย แล้วไม่พอแค่นั้นเธอยังหาของกินเสียงดังจนเราตื่นมาอีก แล้วเธอก็เปิดม่านออก ทั้งเสียงกระชากม่านแล้วก็แสงที่ส่องเข้ามาทำให้เราแม่งไม่ไหวอะ ไม่อยากจะนอนแล้วแม่ง แต่เราเหนื่อยมากนะเว้ย เรานอนลงไปเมื่อกี้นี้เอง ไม่พอเว้ย เรานึกว่าเธอจะหนี ๆ ไปสักทีคือตอนนั้นเราไม่นอนแล้วนะ เราได้สติหมดทุกอย่างเลยแค่ไม่อยากลุกขึ้นมาเห็นหน้าเธออะ เรารำคาญหน้าเธอมาก แล้วเธอก็ไปเอาไม้กวาดมากวาดห้อง เธอปิดพัดลมที่เราทำความเย็นให้เราที่นอนอยู่บนเตียงแล้วก็เปิดประตูกวาดห้องสบายใจ เราหงุดหงิดจนลุกขึ้นกระแทกพัดลมให้หันมาทางเราอะ แล้วก็เปิดมันใหม่จนเธอเดินกลับเข้ามา แล้วพอเธอไปเรียนเราก็เอาแต่กรี๊ด เราแม่งโคตรอึดอัด จนน้ำตาจะไหล ทำไมมีคนแบบเธอบนโลกวะ คิดว่าอยู่คนเดียวเหรอ ถ้าอยากทำแบบนี้ก็ออกไปหาที่อื่นอยู่คนเดียวไป เราแม่งโคตรชอบอยู่คนเดียว ไม่ได้อยากจะง้อเธอสักนิดแต่แม่เราบอกให้เราอยู่กับเธอเพราะพ่อเธอก็ขอให้เราช่วยดูเธอ พ่อเธอแม่งโคตรห่วงเธอ แต่ท่านคงไม่รู้หรอกว่าเธอไร้มารยาทในการอยู่ร่วมกับคนอื่นขนาดไหน
เธอเปิดเพลงในห้องน้ำเสียงดังรบกวนคนอื่น ถ้าไม่บอกก็ไม่ปิด เรื่องแค่นี้คิดไม่ได้ก็อายหมานะ
เธอชอบทำอาหารทั้ง ๆ ที่เห็นว่าคนเค้านอนอยู่ (ตอนเธอนอนเราไม่เคยทำเลยนะ เพราะเราคิดว่ามันจะกวนเธอเราเลยไปซื้อกินแทน)
เธอเข้าห้องเป็นชั่วโมง ๆ ตลอดทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่อาบน้ำอะ เธอชอบเอาโทรศัพท์เข้าไปนั่งแช่ในห้องน้ำ ทั้ง ๆ ที่แค่เข้าไปฉี่แต่ก็หายไปไม่ต่ำกว่าสามสิบนาที แล้วเราที่แค่อยากเข้าไปฉี่เหมือนกันก็ทำไม่ได้ ต้องดิ้นรนไปเข้าห้องน้ำร่วมข้างล่างของหออะ เธอแม่งเป็นห่าอะไรกับการเอา ทรศ ไปเล่นในห้องน้ำวะ ขาดไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ เข้าไปแป๊ปเดียวก็เอาไปด้วย ไม่ว่าจะเช้า สาย บ่าย เย็น เธอก็เอามันเข้าไปด้วยตลอด ไม่ได้อยู่คนเดียวนะเว้ย ทำไมไม่คิดว่าคนอื่นก็ต้องการใช้ห้องน้ำเหมือนกันอะ
เธอไม่รักษาตัวเองเลย ขนาดล้างจานข้าวที่ตัวเองกินบ้างครั้งก็ไม่สะอาด มักง่ายแม้แต่กับเรื่องของตัวเอง ลืมสมองไว้ในท้องแม่ใช่ไหม ถ้าแค่เรื่องตัวเองจัดการให้ดีไม่ได้ ก็อย่าหวังไปทำอะไรเลย
ประตูห้องแค่ปิดแล้วคล้องโซ่เธอก็ไม่เคยทำ เห้ย นั้นคือการรักษาความปลอดภัยให้ตัวเองเลยนะ แต่เธอก็ทำไม่ได้อะงง เราต้องคอบเช็คห้องให้เหมือนเลี้ยงลูกอะ
เวลาเข้าห้องน้ำก็ไม่เคยเช็คความเรียบร้อยหลังจากใช้เสร็จ เราต้องคอยไปล้างอีกรอบให้ตลอด โตแล้วนะ เป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจจนเราสงสารสามีในอนาคตเธอเลย
แม้กระทั้งตะกร้าผ้าที่เธอทิ้งผ้าที่ใส่แล้วลง ถอดออกมายังไงก็โยนลงท่านั้นเลยสินะ เราแม่งไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย ครั้งแรกเลยนะที่เห็นกางเกงที่ยังอยู่เป็นม้วนเหมือนเพิ่งถอนอยู่ในตะกร้า อุบาทว์ชะมัด
เวลาเธอเอาผ้าไปซัก เธอไม่เคยกลับผ้าออกมาข้างนอก แล้วก็ซักมันไปทั้งยังงั้น เธอซักผ้าขนหนูไปกับเสื้อผ้าได้ไงอะ ไม่รู้เหรอว่าขนมันตกแล้วเสื้อผ้ามันก็สปรกกว่ามันอาจจะทำให้ผ้าขนหนูเราสปรกกว่าเดิมนะ แล้งเวลาซักผ้าปริมาณมาก ๆ เราต้องใส่นำ้ยาซักผ้ามากขึ้นแล้วเธอก็ใส่มันฝาเดียวเสมอ มันถึงอับขนาดนี้ไง โง่จัง
เวลาเธอตากผ้าเธอก็ไม่ได้คิดนะว่าควรตากผ้ากับไใ้แขวนเสื้อแบบไหน คือเธฮตากไปเรื่อย ๆ ไม้แขวนเสื้อหนา ๆ หน่อยเธอเอาไปห้อยเสื้อกล้ามแต่พวกกางเกงยีนส์ก็ใส่ไม้แขวนพลาสติกที่อ่อน ๆ เหมือนไม่ได้ใช้สมองคิดอะ แล้วเป็นไง มันก็ตกลงมาไงละ เรื่องแค่นี้ก็ไม่คิด
เวลาเธอเก็บผ้า เธอก็เอาเข้าตู้ทั้งหมดเลย แล้วพอซักครั้งต่อไปเธอก็ไม่มีไม้แขวนมาตาก ในขณะที่ตู้เสื้อผ้ามีเสื้อผ้าเราไม่ถึง 10 ตัวที่แขวนนอยู่ในนั้นเพราะเรารู้ว่ามันไม่มีไม้แขวนมาตากผ้าเราเลยเอาเสื้อยืดมาพับไว้ในกล่องแล้วตากพวกชุดนักศึกษากับพวกเสื้อแขนยาวแทน แต่เธอก็ห้อยครบทุกตัว ไม่เคยนั่งพับผ้าดี ๆ โคตรไม่มีระเบียบแล้วกางเกงที่พับก็ไม่เคยกลับด้านออกมาพับดี ๆ อยู่ท่าไหนก็พับม้วน ๆ ท่านั้น พอมันสูงขึ้นแล้วสรุปว่ามันก็ล้มมาทับของเราหมด เออ ดี ดีจริง ๆ
ถุงที่ใช้แล้วเราก็พับแยกไว้ให้แล้วว่าถุงไหนเอาไว้ทำอะไร แต่พอเธอไปช็อปได้ถุงมา เธอก็เอาไปม้วน ๆ แล้วยัดลงไปทั้งที่ไม่ได้พับดี ๆ เธอจะรอให้เราเอาพับให้เหมือนทาสเลยปะ นี่เพื่อนไม่ใช่ทาส
ถุงพลาสติกที่คลุมแพ็คน้ำที่ซื้อมากินก็ไม่เคยเอาไปทิ้ง งงปะ คนเราเอาน้ำออกไปกินแล้วทิ้งถุงแพ็คน้ำไว้ เอาไว้ให้ใครเก็บอะ ทาสสินะ เราไม่ได้อยากเก็บเลยนะ แต่มันโคตรรกกหูรกตาเราอะ แล้วเราก็ไม่อยากเป็นแบบคนที่เราเกลียดด้วย เราเลยได้เก็บมันโดยอัตโนมัติ
แล้วเวลาเธอพับผ้าห่มทำให้ต้องสะบัดทั้ง ๆ ที่เห็นคนนอนอยู่วะ พับเสร็จแล้วไม่โยนใส่หัวเราเลยละ จะโยนลงเตียงทำไม ลมมันพัดจนผมปลิ้วอะ ใครไม่ตื่นบ้างอะ ไม่ใช่ฉันที่เป็นคนหลับยากตื่นง่ายละหนึ่งคน แล้วชอบโยนของขึ้นมาไว้บนเตียงอะ คนนอนอยู่ปะวะ สันดานทรามมากอะ
เรื่องปิด ทรศ ก่อนนอนนี่บอกไม่รู้กี่รอบ บอกว่าคลื่นมันรบกวนการทำงานของสมอง แต่เหมือนบอกก็อยากประชดอะ แหม ใส่หูฟังนอนกอด ทรศ เลยละกัน รู้แหละว่าไม่ได้ตั้งใจแต่ก็เป็นแบบนี้ตลอด คือเหมือนไม่ได้วางแผนชีวิตอะ เมื่อกี้นอนอ่านนิยาย มือยังข้างอยู่บนปุ่มตั้งค่าอยู่เลยแต่คือตัวเองหลับไปแล้ว คืองงปะ คนเราแม่งจะไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าตัวเองง่วง จะหลับทำไมถึงยอมให้ตัวเองหลับท่านั้น ทำไมไม่เก็บของแล้วนอนห่มผ้าดี ๆ งงว่ะ ไม่เคยเข้าใจ คือต่อให้เราวางทรศไกลตัวเองแค่ไหน คนข้าง ๆ ก็คือเปิดเพลงนอนไปเลย มึนไม่พอนะ หน้าต้องหนาเหมือนส้นเท้าหมาด้วย
คนเราเวลานอนก็จะแต่งตัวธรรมดา สบาย ๆ ชะมะ เธอก็ใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นแล้วเธอไม่ระวังตัวเองอะ เราแม่งเดินผ่านที่ก็แทบหันหน้าไม่ทัน คือเพราะเธอไม่ยอมนอนดี ๆ แล้วก็ไม่ยอมห่มผ้า มันน่าเกลียดมากนะ เราเคยบอกเธอแล้วนี่ว่าให้รักษาตัวเองดี ๆ อะ แค่นี้เธอยังปกป้องร่างกายตัวเองไม่ได้เลย เฮ้อ เราแม่งสงสารเธอมากนะ เราว่าเธอไปอยู่กับใครไม่ได้แน่ ๆ อะ หรือไม่ก็เราเองที่อยู่กับใครไม่ได้แน่ ๆ เพราะเราแม่งเรื่องมาก แต่สิ่งที่เธอทำกับเราก็ไม่ได้น้อยเลยนะ และทุกวันนี้เธอก็ยังทำให้เราตื่นนอนพร้อมเธอทุกวันด้วยการฮัมเพลง บางวันก็ร้องเลย เธอแม่งน่ารำคาญตรงที่ไม่เคยหุบปากนี่แหละ ไปตายซะ

ข้างบน