โดย Noname » 09 ก.พ. 2021 22:43
คือวันนี้พรีเซนเพื่อนแล้วพอตอนอาจารถามคือมีแต่เราที่ตอบอะ คือคนอื่นเงียบมาก แบบเสียใจมีเพื่อนก้อเหมือนไม่มีอะ พอเราถามว่าทำไมไม่ตอบว่า มันบอกว่าไม่รู้ คือเราก้อๆม่รู้เหมือนกันปะ แต่ก้อพยายามที่จะตอบอะ แมร่ง โครตรู้สึกแย่อะบอกเลย เสียใจมากๆด้วยแล้วพอคำถามสุดท้ายอาจารนับถอยหลังคือเราเคียดมากโว๊ยกดดันมากไๆๆ แต่ต้องขอบคุณเพื่อนคนนึงมากๆๆๆ ที่ช่วย ขอบคุณจากใจจิงๆ แล้วพอจบจากวิชานั้นไป ความรู้สึกที่มันแย่ๆไปมันก้อไม่หายอะ คือถึงจะบอกเพื่อนนะว่าไม่เปนไร แต่ในใจบอกเลยว่าไม่ไหวจิงๆ คือเราอ่อนแอหรอวะ คือยากให้มีสักคนเข้าใจเราอะ อยากให้ความรู้สึกบ้าๆนี้หายไปด้วย เราต้องทำไงดี เราพยายามไม่คิดไร แต่ความรู้สึกมันยังอยุ่ในอกอะมันไม่หายไปอะ คือมันรำคาญมากนะโว๊ย......ไม่ต้องอ่านโพสนี้นะคะข้ามไปเถอะค่ะ
คือวันนี้พรีเซนเพื่อนแล้วพอตอนอาจารถามคือมีแต่เราที่ตอบอะ คือคนอื่นเงียบมาก แบบเสียใจมีเพื่อนก้อเหมือนไม่มีอะ พอเราถามว่าทำไมไม่ตอบว่า มันบอกว่าไม่รู้ คือเราก้อๆม่รู้เหมือนกันปะ แต่ก้อพยายามที่จะตอบอะ แมร่ง โครตรู้สึกแย่อะบอกเลย เสียใจมากๆด้วยแล้วพอคำถามสุดท้ายอาจารนับถอยหลังคือเราเคียดมากโว๊ยกดดันมากไๆๆ แต่ต้องขอบคุณเพื่อนคนนึงมากๆๆๆ ที่ช่วย ขอบคุณจากใจจิงๆ แล้วพอจบจากวิชานั้นไป ความรู้สึกที่มันแย่ๆไปมันก้อไม่หายอะ คือถึงจะบอกเพื่อนนะว่าไม่เปนไร แต่ในใจบอกเลยว่าไม่ไหวจิงๆ คือเราอ่อนแอหรอวะ คือยากให้มีสักคนเข้าใจเราอะ อยากให้ความรู้สึกบ้าๆนี้หายไปด้วย เราต้องทำไงดี เราพยายามไม่คิดไร แต่ความรู้สึกมันยังอยุ่ในอกอะมันไม่หายไปอะ คือมันรำคาญมากนะโว๊ย......ไม่ต้องอ่านโพสนี้นะคะข้ามไปเถอะค่ะ