ระบายความในใจ

ผมขออกตัวก่อนเลยว่าผมเป็นผู้ชาย ไม่ใช่เกย์ ตุ็ด หรือสาวประเภทสอง ในที่ทำงานของผมจะมีผมและผู้จัดการเท่านั้นที่เป็นผู้ชาย จนวันหนึ่งในที่ทำงาน ก็มีน้องใหม่(ผู้ชาย)เข้ามา เป็นลูกครึ่งครับแบบหล่อเลย แต่อายุห่างจากผมครึ่งหนึ่งก็ว่าได้ แรกๆผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับมันนะครับเห็นเป็นผู้ชายด้วยกันเลยมีเพื่อนเล่น มันก็ใหม่อยู่ไม่มีเพื่อน วันหนึ่งขณะที่คุยกันอยู่เห็นมันเศร้ามันบอกว่ามันเลิกกับแฟน(ผู้หญิง) จึงทำให้พวกเราเรื่มไปใหนมาใหนด้วยกัน เรื่มทำอะไรเหมือนๆมากขึ้น กันเวลาซื้อของกินผมก็มันจะซื้อเผื่อมัน นานๆเข้ามันสนิดกับผมแบบที่ว่าพาไปเที่ยวที่บ้านของมันเล่าเรื่องครอบครัวทางบ้านให้ฟังว่าพ่อแม่เลิกกันต้องอยู่กับ ตา ยา สองคน ผมไม่รู้ว่าผมไปแอบหลงมันตอนใหน ยอมรับผิดแทนมันเกือยทุกอย่างที่มันทำงานพลาด แอบกลัวเพื่อนคนอื่นๆจะมาคุยกับมัน(อันนี้แอบคิดไปเองว่าเหมือนมันจะมีใจให้ผมเหมือนกัน)เย็นวันหนึ่งพวกเราได้ไปกินเหล้ากันจนมันเมาหลับ ผมอยากถามมันเหลือเกินว่าคิดอย่างนั้นหรือเปล่า จะทำอะไรเกินเลย...ไปกว่านี้ก็กลัว แต่ถ้ามันไม่ใช่ล่ะ จะมองหน้ากันติดเหมือนก่อนมั้ย ผมกับมัน มีคนเรื่มแซวว่ากินกันซ่ะแล้ว จนผมต้องบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น ผมเรื่มทำตัวออกห่างจากมันเพราะกลัวว่า มัน จะอาย กลัวว่ามันจะมองผมในแง่ลบ จนหลังๆมานี้ มันเรื่มไปคบกับคนอื่นแทนผม กลับไปคุยกับแฟนเก่าที่เลิกกันไป เรื่มเที่ยวกลางคืนในกระเป๋าเรื่มพกถุงยาง พูดจาแบบขอไปที รู้มั้ยครับว่าในใจผมเจ็บ มากเจ็บจริงๆทั้งที่เมื่อก่อนไม่มีใครผมยังไม่เป็นไรเลย ทุกวันนี้ผมได้แค่มองมันเท่านั้นจะว่ารักก็ไม่ใช่ กลัวเสียเพื่อนไปก็งั้นๆ ถามว่าหวงหรอก็นิดหน่อย (ทั้งหมดที่ผ่านมาผมคงแค่คิดไปเองฝ่ายเดียว)