หลังจากที่ไม่ได้เจอน้องเค้าประมาณ 1 เดือน พอเปิดเทอมก็เฉลยไม่ได้รู้สึกอะไรก็มองว่าน้องเป็นผู้ชายเย็นชา แต่พอได้เห็นรอยยิ้ม ที่ถึงแม้จะไม่ได้ยิ้มให้เรา แต่ก็เริ่มอยากทีจะรู้ว่าน้องเป็นคนยังไงมากยิ่งขึ้น
ก็เลยเริ่มที่การหาเฟสคร้า อยากรู้ว่าน้องเป็นคนแบบใหน ใช้เวลาเกือบสองชั่ว ก็หาเจอ #ต้องขอคุณพรมลิขิต หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่ทำให้หาเฟสน้องเค้าเจอ แต่นั้นยังเป็นเรื่องยากลองลงมาต่อจากนี้คร้า เพราะกว่าทำใจกดเพิ่มเพื่อนก็นานพอสมควร ก้อเรามันไม่ใช่คนน่าตาดีอะไรนี่เนอะ แต่การที่หาเฟสน้องเจอมันทำให้รู้ อยู่ 3 เรื่อง 1 น้องเล่นกีตาร์ ซึ่งเราก็ชอบผู้ชายเล่นกีตาร์อยู่แล้วด้วย เห็นแล้วยิ่งทำให้ชอบมากไปอีก
2น้องเป็นคนน่ารักมาก ตลกผิดกับตัวจริงที่เวลาเราเจอเลย
3น้องเค้าพึ่งมีแฟนไปเมื่อวันที่ 1สิงหาคม แต่ในใจเราก็อยากจะลืมน้อง แต่อีกในก็คิดว่าเราแค่แอบชอบคงไม่เป็นไรหรอก
หลังจากนั้นก็เราให้เพื่อนฟังว่าชอบน้อง เพื่อนก็แซวเล่นเวลาเดินผ่านน้องหรือน้องผ่าน
แต่ก็ต้องขอบคุณเพื่อนเหมือนกันนะคร้า เพราะถ้าไม่ได้เพื่อนคงไม่มีโอกาสได้สัมผัสมีน้อง หลังจากที่ฝึกงานไม่เคยกล้าจับมือ ความรู้สึกที่ได้สัมผัสมันทำให้แขนขาทั้งสองข้างไม่มีแรงเลยคร้า
เหมือนหยุดลมหายใจวินาที ที่ได้สัมผัสมือน้อง แค่ไม่กี่วินาที ใจเต้นแรงยังบอกไม่ถูก หลังจากที่ ได้สัมผัสมือน้อง ก็ได้มีโอกาสฟังน้องเล่นกีตาร์ ดีใจมากเลย เพราะในชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะมีโอกาสว่าจะได้ฟัง
มีความสุขมากเลย หลังจากนั้นก็มีเรื่องที่ทำให้เราฟินมากขึ้นเรื่อย เช่นฟังเพลงเหมือนกัน ความคิดเหมือนกันมากเช่นเราพูดเรื่องนี้อีกสองวันน้องพูดเหมือนกันเลย เลยทำให้จากคำว่าชอบเริ่มเปลี่ยนเป็นคำว่ารัก
#อืมตอนนี้น้องยังไม่มีแฟนโสด แปลกนะทั้งที่โดยรวมน้องเป็นคนที่คนรักเลยและ แต่กลับถูกหักอก
แต่ใช้ว่าเราจะกล้าจีบ ก็มีสาวน่ารักเล่นมาบอกฝันดีตลอดเลย
แต่หลังตัวเราเองเริ่มถอดใจแล้ว เพราะเราก็จะจบแล้ว อีกเดือนกว่าๆก็ไม่ได้เจอแล้ว
แล้วเวลาเห็นน้องคุยกับใครยิ่งเสียใจ ยิ่งไม่เห็นหน้ายิ่งงุดงิดใจ แต่หลายครั้งที่จะถอดใจ พยามไม่อยากเจอหน้า
แต่พอเจอ พอเห็นรอยยิ้มนั้น มันทำให้รักน้องมากขึ้นกว่าเดิม
ต้องทำยังไงดีคร้า บอกทีเถอะคร้า