ฉันอยู่ที่ฝรั่งเศสกับพ่อตั้งแต่เกิด เพราะพ่อกับแม่แยกทางกัน พี่ชายฝาแฝดก็อยู่กับแม่ที่เมืองไทย แต่พ่อรักเราสองคนมาก แต่ทางกฎหมายลูกสาวต้องอยู่กับพ่อ ลูกชายต้องอยู่กับแม่ ฉันไม่ค่อยสนิทกับแม่เท่าไร เพราะฉันจะอยู่ที่ฝรั่งเศสตลอด ส่วนพี่ชายฝาแฝดจะมาที่ฝรั่งเศสทุกๆปิดเทอมที่ไทย แล้วเมื่อเกือบ 8ปีที่แล้วมันเป็นช่วงปิดเทอมของพี่ชายฉัน แต่ฉันไปโรงเรียน ฉันคิดว่ามันเป็นวันที่แสนจะวิเศษเพราะมันเป็นวันวาเลนไทน์และฉันก็มีแฟนในวันนั้นเป็นวันแรก ฉ้นอยากจะบอกทุกคนว่าฉันมีแฟนแล้วเมื่อกลับบ้าน แต่พอฉันกลับถึงบ้านสิ่งที่ไม่คาคิดก็เกิดขึ้น พี่ชายและพ่อฉันเสียชีวิต พ่อของฉันเสียชีวิตเพราะมะเร็งส่วนพี่ชายของฉันโดนรถชนหน้าบ้าน ตอนนั้นฉันรู้สึกศูนย์เสียทุกสิ่งทุกอย่าง มันเจ็บปวดมาก พูดไม่ออกเลย แล้วทางครองครัวของฉันเราจัดงานศพให้พ่อและพี่ชาย แม่ก็มาด้วย ตั้งแต่แม่รู้ข่าวแม่ไม่กินข้าว เอาแต่นั่งร้องไห้ ตอนนั้นฉันอายุ 14 มีคนมาร่วมงานศพเยอะมาก เพราะพ่อเป็นครูสอนที่มหาลัยในฝรั่งเศส และพ่อเป็นคนน่ารัก ทุกคนรักพ่อ ทั้งเพื่อนร่วมงาน และลูกศิษย์. และวันนั้นเป็นวันที่ฉันได้เพื่อนใหม่ เขามาที่งานศพพ่อ ผู้ชายตัวสูง ผมยุ่งๆเหมือนเพิ่งตื่น ตามคอมีรอยดูด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขา playboy ขนาดไหน เขาเป็นคนรู้จักของพ่อ เขาเล่าให้ฟังว่าเขาเจอพ่อที่สระว่ายน้ำและก็เริ่มสนิทกัน แต่หลังจากนั้นไม่นานพ่อฉันก็เสียชีวิต หลังจากงานศพเขาก็โทรมาที่บ้านแทบทุกวัน เขาซื้ออาหารมาเยี่ยมฉันกับปู่บ่อยๆ เขาบอกว่าเขาอยากรู้จักฉัน เขาบอกว่าฉันเป็นคนแปลกๆ หลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันเราไปเที่ยวกัน เป็นปี ฉันตัดสินใจจะไปอยู่กับแม่สักพัก. ฉันคิดถึงพ่อส่วนแม่ก็เคลียหนัก. ฉันพอเข้าใจว่าความรู้สึกมันเป็นอย่างไรที่ต้องเสียคนที่เรารักที่สุดไป ฉันมาอยู่เมืองไทยเกือบปีแต่เรายังติดต่อกันเหมือนเดิมใน Msn แล้วเขาก็มาหาฉันที่เมืองไทย เราไปเที่ยวด้วยกันจนวันนึงความเป็นเพื่อนมันเกินเลย เราจูบกันมันเป็นจูบแรกของฉันต่อจากนั้นเราก็ทำอะไรที่มันลึกซึ้งกว่านั้น
สิ่งสัดท้ายที่เขาตอบกลับมาคือขอโทษ และเรายังเป็นเพื่อนสนิทกันใช่ไหม? ใช่เรายังเป็นเพื่อนสนิท เราสัญญากันว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกและเราจะไม่รีกกันลึกซึ้งแบบนั้น ฉันสัญญาแต่ทำไม่ได้หรอกฉันรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ และเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไรหลังจากที่เขากลับบ้านเขาไปและฉันก็ไปกับเขาด้วย เขาอายุมากกว่าฉันเกือบ 10 ปี มีอยู่วันหนึ่งเขามาหาฉันพร้อมซองสีขาวผูกลิบบิ้นสีฟ้า ฉันรู้ทันทีว่านั่นคือะไร มันรู้สึกอึ้งท้องไส้ปั่นป่วนพร้อมตื้นตันแบบแปลกๆ ไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือดีใจกันแน่ แต่พอเขากลับบ้านฉันก็โยนมันทิ้งและก็นอนร้องไห้ทั้งวัน แต่ฉันก็ไปงานเขานะ เขาบอกฉันว่าเขาตื่นเต้นมาก เขาจูบฉันและบอกว่าดีใจจังที่เธออยู่ที่นี่ หลังจบงานฉันกลับบ้านดีใจและเสียใจมันเป็นความรู้สึกแบบประหลาดๆ ฉันเกลียอตัวเองมากที่รู้สึกแบบ และมีอยู่วันหนึ่งเขาโทรมาหาฉันนัดทานข้าว เขามีสีหน้าที่ไม่ดีเลยแต่เราไม่คุยเรื่องเขาสักเท่าไร เขาขอค้างบ้านฉัน ฉันรู้ทันทีว่าปัญหากับภรรยาเขาแน่นอน เรากลับบ้านเขากอดฉันและร้องไห้ดังมาก เขาบอกว่าภรรยาของเขามีคนอื่น ฉันลากเขาขึ้นห้องเรานั่งคุยกันที่ข้างหน้าต่าง เราจูบกันแบบเพื่อน เขาอยู่บ้านฉันเป็นเดือนจนเขาเจอคนใหม่ และในวันเกิดฉัน ฉันโกรธเขามากฉันรอเขาเป็นชั่วโมงจนกลับบ้าน ตอนเช้าเขาโผล่มาที่บ้านของฉันและเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยจนฉันไปหาเขาที่บ้าน. มันมีปัญหาเยอะมากในช่างนั้นของชีวิตฉัน เรามีอะไรกันอีกครั้ง มันทำให้ฉันรักเขามากกว่าเดิม ตั้งแต่ฉันรู้จักเขาฉันไม่เคยมีใครเลย. และเมื่อไม่นาฯมานี้เขาประสบอุบัติเหตุ เขาจำอะไรไม่ได้เลยแม้กระทั่งฉัน. หมอบอกว่าเขาอาจจะเดินไม่ไปตลอดชีวิต ตอนนี้เขาแข็งแรงขึ้น เริ่มจำฉันได้ฉันดูแลเขาทุกวัน ตอนนี้ฉันพาเขามาเที่ยวเมืองไทย เรายังคงเป็นเพื่อนกัน และ)เนก็ยังแอบรักเขาเหมือนเดิม ฉันไม่แคร์ว่าเขาจะเดินได้หรือไม่ ฉันไม่สนว่าเขาจะชอบฉันไหม แต่ฉันก็ยีงคงรักเขาแบบนี้ไปเรื่อยๆ เกือบ 8 ปีที่ฉันชอบเขาฉันคิดว่าฉันไม่ต้องการให้เขามามองฉันขอแค่อย่าไล่ฉันไปไกลๆก็พอ