ระบายความอึดอัด

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
อ้วนจัง

ระบายความอึดอัด

โพสต์ โดย อ้วนจัง »

ผมเรียนปี 4 ที่มหาลัยในจังหวัด พิษณุโลก ผมชอบเพื่อนร่วมห้องอยู่คนนึง รู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา ผมก็เลยใช้ความรู้สึกเป็นใหญ่ ไม่คิดหน้า คิดหลัง เขียนจดหมายบอกเค้าไปพร้อมช็อกโกแลต ผมยอมรับว่าอยากให้เธอหันมองคนอย่างผมบ้าง ผมเป็นคนอ้วน สูงแค่ 167 ซ.ม. หนัก 120 ก.ก. ใช่ครับ หลายคนที่อ่านก็คงคิดในใจแล้วหละว่า ผมก็ได้แค่หวัง และผมเชื่อว่าต้องมีคนที่คิดว่า ผมต้องลดความอ้วนเสียก่อนถึงจะไปจีบหญิง ผมไม่ปฏิเสธหรอกครับว่า ผอมแล้วจะดูดี แต่ ก็แอบน้อยใจครับ ว่า ตอนนี้ผมเป็นแบบนี้ ทำไมไม่มีใครรับสิ่งที่ผมเป็นตอนนี้ได้บ้าง เธอคนนี้หน้าตาน่ารัก หุ่นก็ไม่ได้ผอม แต่ก็ไม่ได้จัดว่าอ้วน ผมเองก็เข้าใจครับว่า ขนาดผมยังเลือกคนหุ่นอย่างนี้เลย แต่ ผมรู้สึกเสียใจ และ น้อยใจ เหมือนกันครับ เพราะตอนนี้เธอไม่เคยจะมองผมเลย ผมเองเข้าใจดีครับว่า เพื่อนกันมันมองหน้ากันลำบาก มันจึงเกิดประเด็นขึ้น เมื่อผมได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไมผมยังต้องเป็นห่วงเธอด้วยวะ ทำไมต้องคอยให้ความช่วยเหลือเธอ ทั้งๆที่เธอไม่เห็นคุณค่า ผมเสียใจนะ แต่แสร้งทำเป็นยิ้มต่อหน้าเธอ ผมเสียใจครับ ไม่อยากเป็นคนดีที่ไม่มีค่าเลย


Bumped ล่าสุดโดย Anonymous on 20 เม.ย. 2019 09:51.