ระบาย
โพสต์แล้ว: 08 มิ.ย. 2015 07:50
ชีวิตและจิตใจถูกบั่นทอนมาตลอด ก็ไม่แปลกที่ในวันนี้จะท้อและอ่อนแอ
ความอดทนที่มีมาท้ายที่สุดแล้วก็ไม่เคยถูกเห็นค่าและเห็นใจจริงๆเลยซักที
มันก็นานมากกกกแล้วนะ เป็นบ้าอะไรถึงทนได้ขนาดนี้ แล้วมันมีอะไรดีขึ้นมั้ย ถึงแม้ชีวิตจะแย่จะตกต่ำก็อดทนได้มาตลอด เพราะหวังว่าวันนึงคงจะดีขึ้นก็ได้ ชีวิตคงดีกว่านี้ซักนิดนึงก็ยังดี ที่ผ่านมาแม้จะไม่ลำบากกายแต่ชีวิตมันก็อยู่ในฐานของความลำบากอยู่ เราก็ทนก็ยอมรับสภาพว่าเกิดมาก็แบบนี้ ไม่เคยสบายตั้งแต่พ่อตายไปตอนเด็ก ไม่เคยเรียกร้องอยากได้ของเล่นจะขอเงินใครเพื่อไปเรียนหนังสือก็เกรงใจเค้าเพราะขาดเสาหลักก็ต้องอยู่แบบเจียมตัว เจอแต่คำดูถูกมาตลอด....ก็เลยใช้ชีวิตแบบไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครคุยด้วยตามมารยาทกับคำว่าญาติ ที่เค้าไม่เคยเห็นหัวคนบ้านเราอยู่แล้ว ...... แต่ก็ฝันว่าจะมีใครซักคนที่รักและจริงใจมอบความสุขให้เราได้ สุดท้ายมันก็ไม่มีจริง ไมาเคยดีสำหรับใครเลยสินะเรา
ความอดทนที่มีมาท้ายที่สุดแล้วก็ไม่เคยถูกเห็นค่าและเห็นใจจริงๆเลยซักที
มันก็นานมากกกกแล้วนะ เป็นบ้าอะไรถึงทนได้ขนาดนี้ แล้วมันมีอะไรดีขึ้นมั้ย ถึงแม้ชีวิตจะแย่จะตกต่ำก็อดทนได้มาตลอด เพราะหวังว่าวันนึงคงจะดีขึ้นก็ได้ ชีวิตคงดีกว่านี้ซักนิดนึงก็ยังดี ที่ผ่านมาแม้จะไม่ลำบากกายแต่ชีวิตมันก็อยู่ในฐานของความลำบากอยู่ เราก็ทนก็ยอมรับสภาพว่าเกิดมาก็แบบนี้ ไม่เคยสบายตั้งแต่พ่อตายไปตอนเด็ก ไม่เคยเรียกร้องอยากได้ของเล่นจะขอเงินใครเพื่อไปเรียนหนังสือก็เกรงใจเค้าเพราะขาดเสาหลักก็ต้องอยู่แบบเจียมตัว เจอแต่คำดูถูกมาตลอด....ก็เลยใช้ชีวิตแบบไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครคุยด้วยตามมารยาทกับคำว่าญาติ ที่เค้าไม่เคยเห็นหัวคนบ้านเราอยู่แล้ว ...... แต่ก็ฝันว่าจะมีใครซักคนที่รักและจริงใจมอบความสุขให้เราได้ สุดท้ายมันก็ไม่มีจริง ไมาเคยดีสำหรับใครเลยสินะเรา