หน้า 1 จากทั้งหมด 1

อิสระไม่มี

โพสต์แล้ว: 20 เม.ย. 2019 10:30
โดย ความทุกข์
"สวัสดีค่ะเรามีชื่อ(ย่อย)อม" เราเป็นนักเรียนม.ปลายรร.หญิงล่วน :)
คือเราอยากมาระบายความในใจที่เราอึดอัน เริ่มเลยแล้วกัน คือเราเสียแม่ไปตั้งแต่เราอยู่ม.1ถามว่าตอนนี้ยังคิดถึงไหม? พูดเลยคิดถึงมากเราไม่ได้อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็กเจอแม่บ่อยก็ตอนป.6เทอม2เพราะปู่เราให้มาเรียนพิเศษในเมือง
พอแม่จากไปความอบอุ่นที่เคยมีก็เป็นความเหงาเราทะเลาะกับย่ามากขึ้นจะไปไหนมาไหนก็ยากเพราะย่าจะไม่ให้ไปเคยคิดจะฆ่าตัวตายเพื่อหนีปัญหาแต่เราเสียดายชีวิตที่แม่ได้ให้เรามา ย่า..เป็นบุคคลที่ทพให้เราเหนื่อยย่าไม่เข้าใจเราเลยย่ามักจะเอาลูกหลานคนอื่นมาเปรียบเทียบกับเรา แต่ย่าไม่รู้ไงว่าจริงๆแล้วคนที่ย่าชมเขาเป็นคนยังไง ย่าไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยเอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่เรื่องมากใครๆก็รำคาณหนูเหนื่อยกับย่ามากเลยหนูอยากให้พ่อทำงานมีบ้านอยู่ไม่ต้องมาอยู่กับย่าคือเหนื่อยนี้หรอเขาเรียกว่ารัก? อิสระอยู่ตรงไหนเสาร์อาทิตย์ก็ไม่ได้ออกจากบ้านวันๆก็เลี้ยงแต่แมวเราเลยเกินความคิดที่ว่าจะต่อมหาวิทยาลัยไกลๆจากบ้านจะอยู่หอจะอยู่คนเดียวเก็บตังหาเลี้ยงตัวเอง...
มันคือความในใจที่อยากระบาย

Re: อิสระไม่มี

โพสต์แล้ว: 05 มิ.ย. 2019 04:14
โดย K&K
ชีวิตมหาลัย มันเหนื่อยมากนะ ถ้าคิดจะอยู่คนเดียว ไหนจะค่าหอ ค่ากิน ค่าเทอม ค่าต่างๆนาๆ งานมันหากันได้ยากนะ แต่ยังไง ก็สู้ๆ อย่าฆ่าตัวตายเลย ชีวิตเราเกิดมาทั้งที่ เรา ก็ พ่อตาย เหลือแต่แม่ ละได้มาอยู่กับย่าชีวิตก็เหมือนๆกับเธอ แต่ เรา อยู่มหาลัย ปี3ละนะ สู้ๆ