หน้า 1 จากทั้งหมด 1

ความรู้สึกซับซ้อนซ้ำซาก

โพสต์แล้ว: 20 เม.ย. 2019 12:03
โดย ฺิิิิิิboling.gg
เรารักคนนึงมา 1ปีกว่า
ตั้งแต่ตอนอยู่ปี 3 น้องเค้าอยุ่ปี 1
และตอนนี้เราก็อยู่ปี 4 แล้ว อีก 2เดือนกำลังออกขากรั้วมหาวิทยาลัย
เราชอบน้องตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอน้องเค้า
และเหตการณ์ที่บังเอิญก็ทำให้เราได้รู้จักกัน สนิทกัน ความสัมพันธ์มันเริ่มก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ
สนิทจนถึงขั้นที่ เค้าไม่เรียกเราว่า พี่ อีกแล้ว
เราคุยกันทุกวันทุกคืนค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวัน
ความสุขระหว่างเรา รอยยิ้มที่เรามีให้กัน เราทั้งสองคนร่วมกันสร้างขึ้นมา
ฉันมั่นใจ ว่าความสุขนี้มันเป็นของจริง ฉันไม่ได้หลอกตัวเอง แต่... มัน ไม่ ได้ เรียก ว่า " ความรัก "
ความรักจะสมบูรณ์แบบมันเกิดจากสองฝ่าย แต่ปล่าวเลยค่ะ ฉันรักน้องเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
เราเปิดใจกันหลายต่อหลายครั้ง น้องเค้าไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย
แต่พี่น้องกันเค้าจะ คอล กันทุกคืนทำไม จะจับมือทำไม
ความสัมพันธ์ที่ไม่จบสิ้นเป็นแบบนี้เกือบ 1 ปีค่ะ
แต่แล้ว วันนึง เราได้รุ้ข่าวมาจากเพื่อนสนิทของน้องเค้า
น้องเค้ามาบอกว่า น้องคนที่เรารักเนี่ยนะ มีแฟนแล้ว มีตัวตน พามาเปิดตัวกะเพื่อนๆ
จร้าาาาาาาาาาาา อึ้งไปดิเรา อยุ่กับเราทุกวัน คุยกันจนหลับทุกคืน เอาเวลาไหนไปมีค่ะ
ค่ะ พอรู้ ฉันก้พอเห็นแล้วว่ามันแปลกๆมาสักพัก ไม่เข้าใจค่ะ ไม่ได้คิดอะไรกับเราป่ะ ไมไม่พูดตรงๆว่ะ บอกมาดิ ว่ามีแฟนแล้ว
เราก็ไม่จำเป็นต้องทนค่ะ ไม่ sharing ค่ะ เดินออกมาอย่างแข็งแกร่งที่สุด บล็อคหมดทุกทาง ตัดการติดต่อ
ถ้าไม่บล็อคมันก้จะยังทักมา โทรมาค่ะ บลล็อคซะจบ
บอกก่อนเลยนะค่ะ ตลอดเวลาที่รู้จักกับน้องวันแรก วันที่มีไลน์ของกันและกัน
เค้าเป็นแชทเดียวที่ฉันไม่เคยลบ แต่วันที่ตัดสินใจลบและบล็อค โอ้โหวววววววว 1 ปี พังทลายค่ะ
ฉันออกมาจากชีวิตน้องเค้า 6 เดือนเต็มๆ แต่แล้ว ในวันเกิดที่ผ่านมา เดือนมกราคม 2559
ตายค่ะ เซอไพ๊มากกกก น้องมาหาเรา เหมือนฝันเลยค่ะ ด้วยเหตการบางอย่าง ในวันเกิดของฉัน
เค้ามานั่งกินข้าวกับฉันตรงหน้า ยิ้มหัวเราะกัน คุยเรื่องเก่าๆ
มันทำให้ฉันกลับไปคุยกับเค้า อย่าง งงๆ
แต่ก็นั้นแหละค่ะ ไม่มีอะไรเหมือนเดิมหรอก
แต่ฉันอึดอัด คุยกับตัวเองมาสักพักล่ะค่ะ
ผลสรุปคือ ฉันไม่ได้เรียกเค้าว่าความรักแล้ว
แต่เป็นห่วงเค้าตลอด คิดถึง มันหายไปก็จะบ้า แต่ก็ไม่อยากจะเยอะใส่
ฉันอยากเห็นเค้ายิ้มเพราะฉัน อยากฟังเวลาเค้ามีปัญหา อยากฟังเรื่องราวของเค้าทุกๆวัน
เราไปดูหนัง กินข้าว ทำอะไรธรรมดาๆ แต่เค้าเป็นคนตามใจฉันมากกกก ถึงมากที่สุด
วันไหนฉันนอย ฉันเซง เค้าก้จะพาไปกินของที่เราชอบ ถามถึงสิ่งที่เราอยากทำ เค้าก็ตามใจ
น้องคนนี้ เป็นคนเดียวในชีวิตฉันมั้งค่ะ ที่อยู่แล้วสบายใจ เหมือนเค้าก็เป็นที่รับฟัง
เป็นเพื่อนที่ไม่มีคำว่าผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง อยู่ด้วยแล้วฉันรู้สึกปลอดภัย
และที่สำคัญเรากลับมาดีกันครั้งนี้ ฉันก็เป็นตัวของฉันมากขึ้น
แต่ประเด็นอ่ะค่ะ ที่เล่าตอนแรกว่าเค้ามีแฟน
ฉันไม่กล้าถามค่ะ ว่าเค้าเลิกกับแฟนแล้วหรอ??? ไม่รู้ดิ ไม่อยากถาม ไม่อยากรู้ ไม่อยากฟัง
รู้แค่เราก็คุยกันทุกวัน น้องเค้าก็อยู่กับฉันตลอด แต่นั้นแหละ พอวันใดวันนึง เค้าเงียบไป
เราก็อดคิดมากไม่ได้ คิดสารพัดว่าเค้าไปกะใคร ที่ไหน กลับบ้านหรอ บ้านเค้าอยุ่ต่างจังหวัดนะค่ะ
ก็เงียบ มันทำให้ฉันแทบบ้าได้เลย และก็ต้องมานั่งควบคุมสติ และท่องไว้เสมอ มันไม่ใช่ของของเรา

....เราเบื่อแล้ว เราอยากเริ่มใหม่กับคนที่เป็นรักของเราจริงๆ
แต่เราคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา

ตอนนี้กำลังเรียนจบค่ะ อยากไปต่างประเทศมาก อยากต่อโท
แต่ก็มีงบไม่พอที่จะไป ใครเคยรู้สึกว่าอยู่ที่เดิมก็เจออะไรๆเดิมๆมั้ยค่ะ
เราเป็น เห้อออออออออ


....ฉันอยากมีน้องเค้าแบบนี้ไปตลอด ไม่ต้องคบกันก้ได้
แต่เค้าไม่มีใครได้มั้ย เพราะฉันเจ็บ และระแวง
ทุกอย่างมันก็ดี แต่เวลาเค้าหายไป ฉันไม่โอเค หายไป 1 วัน 2 วัน 2 วันแล้วโผล่มา
ฉันคิดถึง ไม่รุ้มันไปไหน
ไม่มีกล้องติดตัวตามจับมันซะน่อย เห้ออออออ


....จบแล้วค่ะ :D :D :D