ระบายความในใจ

ก็มาเริ่มเล่ากันเลยคือผมไม่เคยมีแฟนนะคับปัจจุบันเรียนปี2อยู่กทม.ส่วนตัวแล้วเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดเคยแอบชอบผู้ญคนนึงแต่มีแฟนแล้วเ ท้อ อยากร้องตะโกนดังๆ ทำไมหรอกุไม่ดีพอหรอ พยายามแล้วกี่ครั้งๆก็จบแบบเดิมคือเบื่อที่ต้องเจอแบบนี้ จนมองความรักเป็นสิ่งต้องห้าม กลัว ที่จะลงไปจุดเดิมจนไม่กล้าคุย คบใคร จีบใคร ปัจจุบันก็โสดแล้วคิดความรักมันทำให้เรารู้ว่าถึงไม่มีมันกูก็อยู่ไ ฟังดูงี่เง่านะ จนตอนนี้เย็นชากับทุกเรื่องเสแสร้งยิ่มหัวเราะทั้งๆที่ตัวเองเก็บปัญหาต่างๆจนบางที่มันอธิบายเป้นคำพูดไม่ได้

เข้าใจเลยอ่ะ เคยมีช่วงนึงที่คิดเเบบนั้นเหมือนกัน เเต่ต่างที่เราเคยมีเเฟนมาเเล้ว ในมุมมองของเรานะ เรื่องความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ มันไม่เลือกเกิดหรอก มันสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน อยู่ที่ว่าเราใช่หรือไม่ใช่ สำหรับเค้า หากเราไม่ใช่ เราก็คิดสะว่าเรายังมีโอกาสได้เจอเค้า ถึงเราจะเจ็บเราก็รู้ว่าความเจ็บปวดนี้เกิดขึ้นจากคนที่เรารักเค้านะ ทุกคนมีความกลัวเรื่องความรักกันหมด ถ้ากลัว ไม่กล้า เเล้วจะรู้ได้ไงว่า ความรักที่จริงเเล้วมันเป็นเเบบไหน สู้ต่อไปทาเคชิ