หน้า 1 จากทั้งหมด 1
ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้
โพสต์แล้ว: 21 พ.ย. 2019 01:03
โดย n....
รู้สึกที่เหมือนจะอยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก ความรู้สึกมนๆในทุกวัน ใช้ชีวิตในหนึ่งๆ วันให้หมดไปแล้วก็กลับมานั่งอยู่หน้าคอมโดยไม่รู้จะทำอะไรดี มันเป็นความรู้สึกแย่ๆที่ว่างเปล่ามากๆ ไม่สามารถระบายกับใครได้ ล้มเหลวในหลายเรื่อง นึกถึงเรื่องทุกอย่างแล้วความรู้วึกมันก็ปะปนกันไปหมด แค่อยากโดนกอดบ้างคงดีขึ้น ;(
Re: ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้
โพสต์แล้ว: 09 ม.ค. 2020 21:15
โดย James2542
สวัสดีครับผมขอเเนะนำตัวก่อนนะครับ
ผมชื่อ เพียวครับ เเละผมเองมีอะไรที่อยากพิมพ์ที่ยาวที่สุดที่จะบอกเท่าที่จะทำได้โดยการถ่ายทอดเรื่องราวของตัวเองมากที่สุดครับโดยที่ตัวเองไม่โดนด่าโดนว่า
ก่อนอื่นนะครับตอนนี้ผมอายุ 20 ปีเเละเพิ่งเรียนปี1 ครับเเละตัวผมเองกำลังประสบพบเจอปัญหาที่ตัวเองเจอมาในอดีตไม่ว่าจะเป็นกรรมตัวเองบ้าง หรือว่าโดนคนอื่น อย่างงี้เป็นต้น
ผมเป็นโรคจิตหลายอย่างเเต่ตัวเองอยู่มาได้ รอดมาได้กอเพราะฟังตัวเองมาตลอดว่าต้องให้เวลาช่วยผ่านผันไปทั้งที่รู้สึกว่าเเย่เเค่ไหน
ผมเองเป็นคนพิเศษเเละคนพิการทางจิตเวชครับ
อันนี้คือเรื่องจริงที่ผมเองยังรู้สึกต้องเข้าใจตัวเองมากขึ้นว่าตัวเองเป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่อายุ 3 ขวบ
เเล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่รู้สึกตัวทั้งที่ยังรู้สึกตัวว่าทุกคนเขารังเกียจผมเเค่ไหนที่ผมทำตัวเองมาเยอะยันตั้งเเต่อนุบาลจนถึงมัธยมยันถึงตอนนี้
ผมเข้าใจครับว่าผมเองผิดมาเยอะ วีรกรรมเเยะ บาดหมางกับคนเยอะ เเต่ที่เเย่กว่านั้นคือคนรอบข้างที่ทำดีกับผมเเล้วกลายเป็นตัวทำลายชีวิตของผมนั้นกอคือเพื่อนสนิทหรือว่ารุ่นพี่ เเละกอพี่น้องครอบครัว
ผมรู้สึกเเย่ครับทั้งที่ตัวเองเกิดมาเป็นผู้ชายเเต่ต้องมานั่งโพสต์เรื่องราวเเย่ๆจิตตกเเบบนี้
เรื่องราวชีวิตที่เเย่ๆเท่าที่ผมจำความได้กอคือช่วงมัธยมซึ่งจัดถือว่าเป็นช่วงที่สุดของผมเลยกอว่าได้ที่เจอครั้งเเรกในสายตาทั้งจากการกระทำตัวเองเเละคนอื่นกระทำ
โรงเรียนคือต้นเหตุของทุกสิ่งที่ผมเองได้สูญเสียเวลาเเละความมีค่าอีกมากมาย รู้ว่าเสียดายเเค่ไหนเเต่กอยังพลาด
ผมเรียนโรงเรียนรัฐบาลครับ ต่อมากอย้ายไปเอกชน เเต่กอเข้าใจว่าตัวเองนั้นไม่เหมือนคนอื่นกอเลยโดนคนอื่นเขามองสารพัดเเม้กระทั่งย้ายโรงเรียน
ผมโดนวัยรุ่นรุ่นน้องจ้องทำร้ายผมครับเเถวในเมืองในยามที่ผมเดินกับรุ่นพี่คนหนึ่งในค่ำคืนนั้นที่ตัวรุ่นพี่เขามาพูดกับผมว่า ผมเองกำลังจะตายจากเเก๊งคใหญ่ในเมือง.... โดยมีเหตุผลว่าโดนครูฝึก นศท
ชั้นจ่า ( ตอนนี้ผมกอไม่ทราบว่าเรื่องราวที่ผ่านมาเป็นยังไง ) เอาผมให้ถึงตาย ถ้าผมไม่ตายกอพ่อเเม่ตายเเทนซึ่งเขาเองกอทำให้ผมเจ็บช้ำใจพอสมควรจนถึงตอนนี้ผมกอยังไม่หยุดฝันร้ายเลยครับที่เขาพูดเเบบนั้นทั้งที่สนิทสนมกันดีมากเเต่กลายเป็นว่าต้องมาพูดกับผมเเบบนี้ ซึ่งต่อมาผมกอเเตกหักเพราะเรื่องของเรื่องกอคือเขามีเลห่กับผมพอสมควรไม่ว่าจะเรื่องที่เขาบอกว่าตัวเขาเองมีหลักฐานที่ว่าตัวอาเเละป้าผมเองเป็นตัวการจะปองร้ายผมเเละพ่อเเม่ผมเเละกอสุดท้าย ผมกอเสียใจทนทุกข์คนเดียวที่ผมเป็นต้นเหตุให้เกิดฉนวนขึ้นเเละกอทำให้เรียนไม่สุข อยู่ไม่สุขจนถึงทุกวันนี้ครับ
เหตุที่เกิดนั้นคือหลังจากที่ผมนั้นจบม.6มาหมาดๆ เเต่เหตุการณ์ที่ผมรู้สึกว่าเริ่มจะมีภัยคุกคามคือตอนช่วงกลางมิถุนากอคือตอนไปอยู่กับบ้านรุ่นพี่เป็นครั้งที่สองคืออยู่กันเป็นสัปดาห์ด้วยใจผมเองอยากทำดนตรีเเต่ในเมื่อว่าตัวเองฝีมือเเย่ ตัวเองเเย่ เเย่ เเย่กอเลยทุกอย่างไม่เป็นตามคาดหวัง เเม้เเต่เรื่องดนตรีผมเองถึงตอนนี้ผมเองกอยังฝึกเรื่อยๆเเต่จะไม่เข้าหาคนที่เป็นสมาคมอีก เพราะผมรู้สึกเเย่เเละละอายที่ตัวเองเข้าหาคน
เข้าเรื่องต่อเลยครับ คือคืนนั้นผมจำเป็นต้องเดินไปกับรุ่นพี่คืนนั้นเเล้วผมเองไม่รู้สึกเลยว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าเเต่ทันใดนั้นผมเห็นมอเตอร์ไซค์วัยรุ่นสามคืนหน้าปากซอยตรงร้านปังอ่ะป่าว ตรงซอยศรียาภัย ฉะนั้นผมกอยังเดินต่อไป จนกระทั้งรุ่นพี่มาบอกว่า " นั้นพวกเพื่อนไอ้เจมส์ที่เป็นพวกเทคนิค" ผมเองกอเลยรู้สึกทันทีเเล้ววิ่งไปที่ข้างห้องน้ำของห้างขายของเเห่งหนึ่ง เเล้วเขารุ่นพี่กอมาพูดกับผมว่า เนี่ย ตอนนี้ไอ้โย กำลังให้เเก๊งควัยรุ่นตามล่าพัด ทั้งเมือง ซึ่งผมเองกอรู้สึกระเเวงมากพอสมควร เเล้วเขากอบอกผมว่า ป้าอามึงอ่ะจ้างไอ้โยเก็บมึง เเต่สองคนนี้มันฉลาด เวลามันจ้างใครเขาให้เงินสด ซึ่งผมไม่รู้ว่าจริงไม่จริงจนถึงตอนนี้ เพราะป้าผมกอป่วยเป็นมะเร็ง อาผมกอทำงานหนักส่งผมเเละพี่ให้เรียนอยู่กินในมหาลัยดีๆอยู่คอนโดดีๆ เเต่กลายเป็นว่าพอมาฟังคำพวกนี้ทำให้ผมจิตตกเเย่ยิ่งกว่าไหน เพราะผมรู้สึกว่าพี่น้องผมกอมีความเกลียดผมพอสมควร เเม้เเต่ป้าอาเองกอตามหรือพ่อเเต่ผมกอไม่รู้ว่ายังไง เพราะมันเเย่ไปหมดที่โดนรุ่นพี่คนนี้กระทำต่อผม
หมายเหตุ : ไอ้โย = อดีตครูฝึกนศท. ชั้นจ่า (ตอนนี้คงตายโดนซ้อมเเล้วมั่งคับ เพราะรุ่นพี่เขามาบอกผม)
ไอ้เจมส์ = ญาติรุ่นพี่
เรื่องของเรื่องคือเขามาพูดกับผมว่าเขาจ้างสามเเสนเพื่อเก็บผมเเละกอทำให้ตัวผมเองนั้นเเย่ไปหมดเเต่เขาพูดทำนองว่าเขามีญาติเป็นนายพล เเต่ผมเองกอไม่รู้อิโนอิเนหรอก เพราะผมเองกอเเย่พอเเล้ว
เเล้วจะมาช่วยอะไรผม เขากอบอกว่า เขาเองมีซีลดูอยู่ ผมเองกอโคตรอยากจะขำนะ ซึ่งไม่รู้ว่าจริงไม่จริง เเต่ผมเหมือนรู้สึกโดนภัยคุกคามจนถึงตอนนี้ผมเองยังค่อยยังดีขึ้นบ้าง เเต่อดีตกอทำให้ผมหลอนพอสมควรโดยที่ตัวรุ่นพี่เองไม่รู้สึกอะไรหรอกที่พูดออกมาเเบบนี้ ซึ่งผมกอเคยถามเขา เเล้วเขากอตอบผมว่า ถ้ากูไม่บอก มึงกอตายนานเเล้ว พัด
ต่อเลยนะคับคือ ผมเองกอรู้สึกว่าทำไมมันเเปลกๆยุเพราะเอาจริงๆกอคือผมไม่มีเรื่องกับครูฝึกหรอก
กอเเค่ผมลาออกจากนศท.ปี2ตอนเข้าค่ายเพราะเเค่กางเกงขาดเเละกอเเสบตา ซึ่งผมกอไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญหรือเปล่าเพราะว่าช่วงเมื่อปีที่เเล้วนี้เองที่เกิดเรื่องในค่ายชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ซึ่งตัวอดีตรุ่นพี่กอมาบอกผมว่ามีการซ้อมนศท.ปี3ตายกลางฝนตอนฝึกภาคสนาม 2 คน จากโรงเรียนศรียาภัยเเละกอสอาดเผดิมวิทยาซึ่งตัวผมเองเคยเรียนที่สอาดมานานเเล้วย้ายออกไปอยู่ภูเก็ตไปเรียนโรงเรียนไทยหัวเเล้วตอนที่ผมจบม.6มาหมาดๆเเละกอโดนชวนไปบ้านรุ่นพี่เพื่ออยากไปทำเพลงเเต่กลายเป็นว่าต้องเจอเรื่องเเบบนี้ขึ้น
ผมไม่รู้เรื่องคับว่าความเป็นจริงเป็นยังไง เพราะฟังเเต่จากปากรุ่นพี่คนนี้
ผมโดนเเก๊งคใหญ่ชื่อเเก๊งคโพธารส เเก๊งค pk ปากน้ำชุมพร เเละกอกลุ่มเด็กเทคนิคชุมพรที่เป็นรุ่นน้องผม
คิดจะตามล่าผมขนาดนี้ เเกล้งผมขนาดนี้ เล่นผมขนาดนี้..........
ตอนนี้ผมกอยังอยู่บายดีกับเเม่เเละพี่ชายคับ เเต่ดูเหมือนพี่น้องของผมไม่ค่อยสามัคคีกับผมเท่าไร
ตอนนี้ผมกอเรียนจีนศึกษาที่มอ.ภูเก็ตเเห่งนี้คับ ปี1เองยังไม่มีรถราอะไร ต้องเดินไปทุกวัน ไม่มีอะไรจะทำ หนำซ้ำกอยังมีปัญหากับคนในมอ.เพราะเเค่คำพูดเเละอารมณ์ที่ตัวผมเองนั้นประสบปัญหาจนถึงทุกวันนี้ที่ไม่มีใครต้องรักผม เพราะผมรู้ว่ามีศัตรูเยอะ
ผมเองนับถือตัวเองเป็นคนจนครับ เเต่กอยังเด็กครับทำอะไรกอต้องพึ่งครอบครัวพ่อเเม่ พ่อเหนื่อยเกือบตายเพื่อลูกๆในบ้านส่งผมเเละพี่ชายเรียน เเม่ผมกอป่วยอยู่เเต่กอยังดูเเลพวกผมกันดี
ระบายมากพอเเล้วคับ กอนะคับ ไม่อยากให้ไปพูดต่อ กระทบเบื้องบน
ผมเองกอเลิกติดต่อกับรุ่นพี่คนนั้นเเล้วคับ
อีกอย่าง
มนุษย์สัมพันธ์ผมกอเเย่ลงเรื่อยๆเเล้ว
จิตตกคับ
โทดตัวเองไปกอเท่านั้นคับ ไม่ดีขึ้น
ผมเองกอไม่รู้ว่าจะสังคมคบคนกับใครเเล้ว เพราะผมผิดมาเยอะเเหล่ะ รู้สึกโดดเดี่ยวเคว้งคว้าง
ทำไงได้ละคับ เพราะผมเลือกที่จะเป็นเเบบนี้ตั้งเเต่เเรก
หรือ
อาจเป็นเพราะธรรมชาติให้ผมใช้ชีวิตตามที่ใจตัวเองต้องการ
ผมเข้าใจคับ ว่าโลกมันไม่สวยเสมอ
มีดีเเละร้ายตามกัน
หลายอย่างนะหนอ หลายอย่างนะหนอ
ไม่อยากพูดเเล้วคับ ยิ่งพูดยิ่งอนาจใจ
#เหตุเกิดปีนี้คับ
#เคยโดนหาว่าบ้าเพราะไปโพสต์เรื่องนี้ขึ้น