หน้า 1 จากทั้งหมด 1

ทำไมมันเหนื่อยจัง

โพสต์แล้ว: 24 มี.ค. 2021 04:28
โดย Ypyyo
เราอายุ19 ตอนนี้สับสนกับชีวิตมาก ทุกคนรู้ใช่มั้ยว่าตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดี ที่บ้านของเราไม่ได้มีเงินมีทองแค่กาเช้ากินค่ำ เราไม่มีบ้านเราอาศัยบ้านของย่่่าอยู่ พ่อแม่ของเราไม่มีบ้าน แต่พ่อกับแม่ส่งเราไปเรียนเอกชนที่ภาคกลาง บ้านเราอยู่ภาคอีสาน ซึ่งของที่ในเมืองภาคกลางค่าครองชีพสูง ค่าเทอมเรา30000+ แม่ให้เรากู้กยศ เราก็กู้แต่รายเดือนคือไม่ทันใช้ เพราะดำเนินเรื้องนานในแต่ละเทอม แล้วสิ่งที่เราเรียนอยู่มันคือต้องได้ย้ายหอบ่อยๆ ซืึ่งห้องพักแต่ละที่ต้องมีมัดจำและประกันที่แพง เราเคยบอกแม่ว่าจะไม่ไปเรียนที่นี่ตั้งแต่แรก เพราะเราเป็นคนพูดไม่เก่ง เลยอยากทำงานในสิ่งที่ตัวเองสบายใจ แต่แม่คิดว่าที่นี่เขาดีและได้งานแน่ๆถ้าเรียนจบ เราจะออกหลายครั้ง คุยกับที่ปรึกษานอนซึมไปเป้นอาทิตย์ไปเรียนไม่ไหวร้องไห้หนักเพราะต้องฝืนในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ และเครียดเพราะที่บ้านไม่ได้รวย เพื่อนที่มาเรียนที่นี่มีแต่คนมีเงิน เราไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนเลยเพราะเราไม่มีตัง นอนเครียดอยู่ที่ห้องคนเดียว เราแต่งงานแล้วนะผุ้ใหญ่เขาอยากให้แต่ง แต่งก่อนเข้าปี1 ตอนจบม.6แล้ว เรากับแฟนก็คิที่จะอยู่และหางานทำด้วยกัน ซึ่งเราจะเรียนวันอาทิตย์เอา เราว่าคงจะได้เงินใช้บ้างระหว่างเรียน เราตัดสินใจออกมาอยู่บ้านเราคุยกับแฟนว่าเราจะไปทำงานด้วยกัน พอเรากับมาได้เกือบอาทิตย์เขาก็เปลี่ยนไป เขาบอกว่าพี่พูดไม่คิดเอง เราเลยสตั้นแล้วที่เราคุยกันละ แล้วที่บ้านแฟนเขาเหมือนพูดให้แฟนเราไม่ต้องมาหาเราด้วย เราไม่รู้เราผิดอะไร เวลาเรามีปัญหากันแฟนเราผิดแท้ๆ แม่เขากลับบอกเราว่าอย่าด่าลูกกูไม่พอใจก็เลิกไป ซึ่งเราไม่ได้ด่าเราพยายามจะปรับความเข้าใจ เราคบกับเขามาจะแปดปีเราไม่เคยไปมีอะไรหรือมั่วกับผุ้ชายเราให้เขาได้ทุกอย่าง แต่สิ่งที่เขาทำกับเราเรื่องไม่ดีสะส่วนมาก เราผิดเองที่ปล่อยให้มันเลยเทิดขนาดที่ตัวเองตัดและปล่อยวางจากเขาไม่ได้ เราเกลียดความรักมากๆ ความรักครั้งนี้มันทำให้เราขาดสติและทำอนาคตเลือนลางมาก เราเสียใจไม่มีใครรับฟัง เรายังไม่รู้จะเอายังไงดีกับชีวิต ถ้าเราเลือกตะอยู่กับเขา ยังไงความรักก็ไม่ราบรื่นเพราะมีคนคอยเสี้ยมและเป้นกับตัวเขาด้วย แล้วถ้าตัดสินใจกลับไปเรียนเราก็คงฝืนมากเพราะมันไม่ใช่สิ่งที่รักและทำให้ครอบครัวลำบาก เราตัดสินใจเองไม่ได้เลยตอนนี้ เราเหนื่อยจัง