ระบายความในใจ

ทำไมเราต้องอยู่ใหญ่กรอบของผู้ใหญ่ด้วยทั้งๆที่ชีวิตเป็นของเราจิตใจเป็นของเราผู้ใหญ่ไม่นึกถึงจิตใจเราบ้างหรอบ้างที่ก็น้อยใจแต่พูดกับใครไม่ได้ต้องเก็บมาไว้คนเดียวดจนรู้สึกเหนื่อยกับทุกๆอย่างจนไม่อยากอยู่แล้วจนท้อไปหมด