เหนื่อย
เหนื่อยที่ตัวเองร่างกายอ่อนแอ เหนื่อยที่ต้องถูกกดดันอยู่คนเดียว เหนื่อยที่ต้องเดินตามความฝันของแม่ เหนื่อยที่ต้องทำตามความหวังของครอบครับ เหนื่อยกับการที่แม่เอาเรื่องเราไปเล่าไปอวด..ไม่ได้อยากให้ใครรู้สักหน่อย เหนื่อยกับความลำเอียงในบ้าน เหนื่อยที่เกิดมาในถานะอุบัติเหตุ เหนื่อยที่ร้องไห้เพราะแม่ตลอด เหนื่อยที่ต้องร้องไห้คนเดียวตลอด เหนื่อยที่ต้องกลั้นเสียงสะอื้น เหนื่อยที่ไม่สามารถให้ใครปลอบได้ เหนื่อยที่เรียนดี เหนื่อยที่ต้องปั้นยิ้มต่อหน้าคนอื่น เหนื่อยที่ต้องฝืนยิ้มต่อหน้ากล้อง เหนื่อยที่ต้องทำในสิ่งที่ไม่ชอบ เหนื่อยที่ต้องยิ้มออกมาทั้งๆที่ข้างในจะไม่ไหวแล้ว เหนื่อยที่ต้องเป็นตัวแทนใคร เหนื่อยกับการเรียน เหนื่อยจะอยู่ เหนื่อยจะยิ้ม เหนื่อยจะหัวเราะ เหนื่อยจะร้องไห้ เหนื่อยกับคนรอบข้าง เหนื่อยกับครอบครัว เหนื่อยกับตัวเอง เหนื่อย.
อยากหายไปเลย ตอนนี้เหมือนคำว่าตายมันยังไม่ตอบโจทย์พอ จะให้ตายก็ไม่ได้เศร้าขนาดนั้น เหมือนแค่หาความสุขไม่เจอ