มีชีวิตหรือจะตายผมเลือกเอง

เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ เล่าที่นี่ได้
DarkNormalPeople

มีชีวิตหรือจะตายผมเลือกเอง

โพสต์ โดย DarkNormalPeople »

อาจจะพิมพ์แปลกๆหน่อยเพราะคิดไรได้ก็พิมพ์ครับ ในตอน ม.3 ผมอยากฆ่าตัวตาย อยากจะให้ทุกอย่างมันจบ ตอนนั้นมีความกล้ามากที่สุดที่จะทำ ผมบอกได้เลยว่ามันไม่ใช่การคิดสั้น เพราะผมก็กลัวการตายเหมือนกับทุกๆคน ผมเก็บสะสมความรู้สึกทุกอย่างไว้ ทั้งความเครียด ความกลัว ความกังวล ความผิดหวัง จนคิดว่าตัวเองกลายเป็นเด็กเก็บกดไปแล้ว ถ้าถามว่าผมรู้ตัวได้ไง ก็คงเพราะผมสังเกตุทุกๆอย่าง และทำความเข้าใจหลายๆเรื่อง โดยอ่างอิงจากข่าวที่เกิดขึ้นบ่อยของการฆ่าตัวตายหลายๆครั้งที่ผมเห็นทั้งผู้ใหญ่และเด็ก ผมเปลียบเทียบกับตัวเอง ผมรู้ว่าเหตุของความรู้สึกนี้ที่ผมเจอคืออะไรผมหาทางกดมันเอาไว้ด้วยหลายวิธี ทั้งเล่นเกม ดูหนัง ฟังเพลง ทั้งการคุยกับเพื่อนให้มีความสุข ตลก การคุยกับผู้หญิงที่ชอบเพื่อเป็นกำลังใจกับเธอและเพื่อให้ตัวผมมีกำลังใจ คอยช่วยเหลือเธอเสมอๆในเรื่องการเรียน ผมคิดว่าถึงชีวิตตัวเองจะไม่ดีก็อยากลองช่วยคนที่ชอบให้ได้ดี ผมคิดได้ว่าถ้าเธอเกิดอันตรายขึ้นมาผมจะสละชีวิตตัวเองเพื่อช่วยไปเลยยังไงก็อยากตายอยู่แล้วหนิ ตายแบบนี้น่าจะเท่น่าดู แต่ผมก็ยังคิดอีกว่าถ้าตายไปใครจะเสียใจ เธอคนนั้นหรือครอบครัว ผมว่ามันก็ไม่ได้มากอะไรนะ เธอคนนั้นไม่ได้สนใจผมเลยแม้ว่าผมจะคอยช่วย คอยอยู่ข้างๆตอนเหงา บอกเลยว่าเธอติดผมมากๆ แต่ แต่เธอก็ไม่ได้ชอบผม ผมเข้าใจ และครอบครัวก็คงไม่ต้องพูดมาก ถ้ามันดีจริงผมคงไม่คิดจะฆ่าตัวตาย ถึงจะไม่ใชเหตุผลเดียวแต่เป็นหนึ่งเหตุผลที่สำคัญ ผมเขียนจดหมาลาตายด้วยนะ กะจะเขียนระบายๆเฉย แต่พี่สาวดันมาเจออีก โดนบ่นยกใหญ่เลย ส่งข้อความลาเธอคนนั้นก็ทำนะ แต่ดันเจอกับคำที่ว่าไม่อยากให้ผมหายไปมันก็ดีใจอะ ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น มันทำให้ความรู้สึกของผมทรงตัวมาตลอด ทั้งงานและการบ้านที่มาตลอดจนไม่ได้มีเวลาคิดอะไร ทั้งเพื่อนที่ชวนเล่นเกม ทั้งความสัมพันครึ่งๆกลางๆกับเธอคนนั้น และเรื่องมันก็มาจนตอนนี้ ผมอายุ19 กำลังจบ ม.6 และหาที่เรียนต่อ ความเครียดก็กลับมาอีกครั้ง เพราะด้วยที่ผมพึ่งพาตัวเองมาตลอดและไม่มีที่พึ่งพามากนัก ทั้งครอบครัวที่ครึ่งๆกลางๆผีเข้าผีออก ให้กำลังใจและบ่นด่าในเวลาไกล้กัน บ่นด่าถ้ามันเป็นการสั่งสอนจะดีมาก แต่มันคือคำที่ออกมาจากคนเมา ผมรู้ว่าเขาพูดในสิ่งที่ไม่อยากพูดแต่ผมได้ยินทุกคืนมานานกว่า3ปี ถึงผมจะชินชาแต่มันก็เจ็บทุกครั้ง เขาไม่แม่แต่จะช่วยดูที่เรียน ผมหาของผมเองแต่ด้วยสภาพแวดล้อมแบบนี้ ความรู้ที่ยังไม่เข้าถึงและที่พึ่งที่มีน้อย ทำให้ผมพลาด และเมื่อเป็นแบบนั้น ผมสิ้นหวัง แม้มันจะมีหนทางเหลืออยู่ จากความกลัว ความเครียด ความกังวล ความผิดหวัง มันกลายเป็นความเหนื่อย และเบื่อที่จะใช้ชีวิต แม้ผมจะคิดว่ายังมีหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำ บางอย่างที่จะทำให้ผมหยุดคิดแบบนี้ ผมไม่อยากมีความคิดแบบนี้ ผมไม่อยากมีชีวิตแบบนี้ ผมรู้ว่าหลายคนทั้งเด็กและผู้ใหญ่คิดเหมือนผมคุณอาจจะได้พบหนทางที่ดีกว่าที่ทำให้ชีวิตเดินต่อ ผมก็จะพยายามต่อไปจนถึงที่สุด แต่ถ้ามันมีโอกาศที่ผมจะตายผมคงไม่หนีมัน และด้้วยความคิดแบบนี้ ผมดันกลายเป็นคนที่ไม่กลัวความตาย คงเพราะผมพร้อมที่จะตายตลอดเวลา ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิตอีกแล้ว แต่มันกลายเป็นเส้นทางหนึ่งที่เลือกไปได้ตลอดเวลา รู้สึกเหมือนหนังเลย555ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับผม ไม่ต้องห่วงผมนะ ผมจะมีชีวิตให้ถึงที่สุด ผมขอให้คุณมีชีวิตที่ดีกว่าผม ผมรักคนที่อ่านเรื่องราวของผมทุกคน ผมรักคุณ
Bro.

Re: มีชีวิตหรือจะตายผมเลือกเอง

โพสต์ โดย Bro. »

คุณเก่งมาก ปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามธรรมชาตินั้นแหละ หรือลองไปพบเจออะไรใหม่ๆเดี๋ยวก็มีเรื่องสนุกๆเข้ามาเอง ครอบครัวเราอาจจะไม่ได้แย่ แต่ก็ ignore เราก็พยายามทำทุกอย่างด้วยตนเองเหมือนกับเธอ ขอบคุณตัวเองมากๆนะ


Bumped ล่าสุดโดย Anonymous on 10 พ.ค. 2021 17:47.
ตอบกลับโพส