ระบายความในใจ

ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีเลยสำหรับเราเลย คนในบ้านเราชอบสร้างแรงกดดันในเรื่องการเรียน การใช้ชีวิตและอีกอย่างคนในบ้านชอบหาเรื่องใส่ร้ายเราตลอด พอกลับบ้านมาก็ด่าๆ บลูลี่รูปร่างเราบ้างไล่เราออกบ้านบ้าง พอทำอะไรไม่ถูกใจก็ด่าๆ วันนี้ผลการเรียนออก คือเราดีใจมากเพราะผลการเรียนเราออกมาค่อยข้างดี แต่ไม่ใช่สำหรับคนในบ้านเขาเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นตลอด ไม่ว่าผลการเรียนจะออกมาดียังไงเราก็จะโดนเปรียบ ทุกกดดันมาที่เราทั้งการเรียน ครอบครัวและอะไรอีกหลายๆอย่าง เราคิดถ้าเราจากไปมันน่าจะดีกว่านี้มากๆไม่ต้องทนกับคำดูถูก ดูมิ่นจากคนรอบข้าง แต่มันก็แค่ความคิด ตอนนี้เราแค่อยากออกมาจากที่นั้นที่ที่เราอยู่แล้วไม่ความสุขมากๆแต่เราทำไม่ได้เพราะเราไม่มีที่จะอยู่ ตอนนี้เราเหมือนคนไม่มีที่ไป แม้แต่เซฟโซนเรายังไม่มีเลย

ลองคุยกับคนในครอบครัวดูไหมคะ ลองคุยดูสักครั้งพูดความในใจที่เราอึดอัดมาให้เขารับรู้ เขาอาจจะไม่รับฟังแต่ลองดูนะคะ หรือถ้าไม่ได้จริงๆก็อดทนนะคะ เราเชื่อว่าเธอเก่งนะ ไม่ว่าใครจะว่ายังไงก็ชั่งไม่ว่าเค้าจะเอาเธอไปเปรียบเทียบกับใคร แต่เธอก็เป็นเธอเชื่อในความสามารถและสิ่งที่ตัวเองมีนะคะ ภูมิใจในตัวเองที่เก่งขนาดนี้ก็พอแล้ว ทุกคนมีดีแตกต่างกันไม่มีใครเหมือนกันทุกคนหรอกจริงมั้ย สู้ๆนะคะ