ระบายความในใจ

คือกูก็ลูกคนนึงมั้ยอีเหี้ย ทำไมวันเกิดกูถึงไม่ได้อะไรเลย ได้แค่กินหมูทะกับเพื่อนตอนเปิดเทอม แล้วเงินก็เงินกู แต่ทำไมพอถึงวันเกิดพี่กู ขออะไรถึงได้ทุกอย่าง คนอื่นก็รักแต่พี่กู รับฟังแต่พี่กู พอกูถามว่าทำไมวันเกิดกูถึงไม่ได้อะไรเลย ก็มีหน้ามาบอกว่าตั้งใจจะมห้แล้ว แต่ไม่ได้ให้ แช้วยังมาบอกว่าให้กูทำความเข้าใจกับคำว่าตั้งใจ
ถ้างั้นเวลากูจะทำอะไร กูก็แค่บอกว่ากูตั้งใจจะทำแต่ไม่ได้ทำงี้เหรอถึงกูจะไม่ผิดอ่ะ มึงลองจะให้เงินพี่กูแล้วไม่ได้ให้ดิ จ้างให้มึงก็ไม่ทำเพราะมึงรักพี่กูมากอ่ะดิ ไม่มีใครสนใจความรู้สึกกูอยู่แล้วหนิ จะทำไรก็ได้ คือกูไม่ได้อิจฉาพี่ แต่กูแค่น้อยใจที่ทำไมพี่กูถึงได้ทุกอย่าง ลูกพี่ลูกน้อง หลาน ก็มีแต่คนรักพวกเขาไม่มีใครรักกูซักคน ยิ่งน้ากู พอวันเกิดก็โอนเงินให้ทั้งหลานรัก ทั้งพี่กู เวลาพูดก็พูดดีด้วยทั้งๆที่ไม่ได้ทำงานอะไรเลย แล้วกูคือโดนใช้งานทุกอย่างไม่เห็นมีใครรักกูเลย มีแต่ด่ามีแต่เกลียด หาว่ากูเป็นเต่าบ้าง เรียกกูด้วยถ้อยคำหยาบคาย บูลลี่ มึงคิดว่ากูทนได้มั้ย อายุเท่ากูต้องมาทนกับอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ โลกนี้แม่งตอแหล...

เข้าใจนะคะว่ารู้สึกยังไงคงอึดอัดแย่เลยไม่ได้อิจฉาเลยแต่เป็นความน้อยใจทั้งนั้นเลยกอดนะคะรักตัวเองให้เยอะๆค่ะใครไม่รักเราไม่เป็นไรเรารักตัวเองค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะถ้าเรายืนได้ด้วยตัวเองก็ไม่ต้องไปใส่ใจกับคนที่เค้าไม่ได้รักเราเลยดีกว่าค่ะ