หน้า 1 จากทั้งหมด 1

Nothing

โพสต์แล้ว: 16 มิ.ย. 2021 01:40
โดย No-one
.
Nothing








.
.
.
.











.
.
.
..
.











.











.







.




.




.















































































บางทีก็รู้สึกว่ามันไม่มีอะไรดีเลย ทั้งไปที่บางคนบอกว่าสิ่งที่เรามีมันดีกว่าคนที่ไม่มีโอกาส บางทีก็ท้อแท้ทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย อาจเพราะกลัวความผิดพลาด เราโหยหาอ้อมกอดแต่ไม่ได้พูดออกไป ทุกสิ่งที่อยากพูด อยากบอกให้คนรอบข้างรับรู้ ไม่เคยจะเปล่งเสียงออกมาได้ซักคำ เฝ้าถามตัวเองตลอด ถ้าตอนนั้นมันมีอะไรเปลี่ยนไปเราจะมีความสุขมากกว่านี้หรือเปล่า เกิดคำถามขึ้นกับทุกสิ่ง และตอบคำถามนั้นในแบบของตัวเอง แต่บางคำถามก็ไม่ได้เติมเต็ม เอาแต่นอนร้องไห้ และก่นด่าชีวิต ด่าตัวเอง ที่ไม่เคยดีพอ ไม่เคยพอดี ทำไมเราต้องอยากเป็นแบบนั้น สุดท้ายก็พยายามที่จะเป็นแบบนั้นอยู่ดี ไม่เคยบอกปัญหากับใคร คงเพราะทั้งแคร์และกลัว กลัวการถูกตัดสิน และแคร์คนที่มาฟังว่าจะรู้สึกไม่ดี ทั้งครอบครัว ทั้งตัวเอง และชีวิตต่อไปนี้ ไม่รู้อะไรเลย อยากอยู่ในที่ๆนึงที่ไม่ต้องรับรู้โลกภายนอก ไม่มีผู้คน ไม่ต้องหวาดกลัวอนาคต แค่อยู่ไปวันๆและรอความตายที่จะมาถึง
"ทำไมเราไม่สวยกว่านี้""ทำไมเราไม่ขยันกว่านี้""ทำไมเราทำปบบคนนั้นไม่ได้""ทำไมครอบครัวนั้นมีความสุขกันจัง""ถ้าตอนนั้นเป็นแบบนั้นเราจะเป็นยังไง""เราเกิดมาเพื่ออะไร""ถ้าบาปกรรมมีจริงแล้วก่อนมีศาสนามนุษย์เป็นยังไง แล้วสัตว์ล่ะ""ทำไมเราต้องอยาก""การฆ่าตัวตายมันบาปจริงหรอ""ถ้าเราตายไปจะเป็นวิญญาณหรือเปล่า""เรานั่งร้องไห้ข้างๆเธอแต่เธอไม่รู้""ใช่ เราโหยหาความสนใจ""ช่วยสนใจเราที่ร้องไห้ตรงนี้หน่อย""แต่ไม่อยากให้รู้เลย เรากลัว""เพราะฉะนั้นเราจะไม่พูดออกไป""อยากมีใครสักคนที่ไม่ถามแต่รับรู้ไก้เวลาเราเศร้าจัง""โดนครูถามเรื่องตาบวมๆ เลยบอกว่าเพราะภูมิแพ้ล่ะ""เมื่อกี้เกือบจะลบข้อความก่อนหน้าแล้ว รู้สึกเวิ่นเว้อจนกลัวคนที่มาอ่านจะไม่ชอบน่ะ เลนได้เขียนใหม่เลย""แต่ยังไงก็ไม่มีใครรู้จักเราสักหน่อย และไม่น่ามีคนอ่านด้วย""เอาจริงๆว้าเราเคยต้องการความสนใจถึงขั้นเอาคัตเตอร์กรีดหลังมือไปโชว์เพื่อนเลย กรีดเบาๆพอเลือดซิบอ่ะนะ""จากนั้นก็ยิ้มแล้วถามว่า สวยไหม คือเรากรีดเป็นเส้นต่อกันแบบรอยสักฮิปเตอร์น่ะ""แต่สุดท้ายก็ไม่กล้ายอกที่บ้าน เลยเอาปากกาแดงวาดทับให้เหมือนวาดเล่น""แต่สุดท้านก็ไม่มีใครในบ้านสังเกตุเห็นเลย""เคยแม้แต่กรีดในห้องสอบ แต่ครูก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ""บางทีก็แค่อยาหายไป ไม่ต้องมีคนสนใจ""แต่เรากลัว กลัวว่าถ้าตายจะเจอกับอะไร กลัวคนรอบตัวเสียใจ""สุดท้ายมันจึงเป็นแค่มุกที่เล่นกับเพื่อนว่า ปะโดดตึกกัน ปะผูกคอตายดีกว่า คิดว่าโดดจากชั้นไหนถึงจะตาย""ทั้งที่ในหัวคิดว่าถ้าตกลงไปจริงๆได้ก็ดี""ง่วงละ พอแค่นี้เถอะ""

Re: Nothing

โพสต์แล้ว: 10 ก.ค. 2021 10:26
โดย บุ๋ง
เราเข้าใจเลย เป็นอยู่เหมือนกัน คิดวนไปวนมาจนนอนไม่ได้ ฟุ้งมากแต่ยังไม่เคยกรีดอะไร เพราะเรากลัวเจ็บ ;w;
ไม่รู้จะปลอบยังไง เราก็ยังเป็นอยู่(ฮา) แต่เราอยากให้กำลังใจคุณนะคะ ขอให้วันพรุ่งนี้เป็นวันที่ดีขึ้น และทั้งวันต่อๆไปนะคะ 💕
ถ้าคุณได้อ่านตอบกลับของเรา อาจจะช่วยกอดหรือให้กำลังใจดีๆไม่ได้ แต่หวังว่าจะช่วยให้รู้สึกดีขึ้นนะคะ 🥺💕