ระบายความในใจ

คือคุยกับเพื่อนคนหนึ่งช่วง ม.ต้น เป็นเพื่อนนี้อยู่ห้องเดียวกัน คุยแบบมากกว่าเพื่อนเลยคนนี้เขาเลิกกับแฟนมาก็มาคุยได้ประมาณเดือนกว่าๆ ก็เลยถามเขาว่าคุยกันนานแล้วลองเลื่อนสถานะไหม คำตอบที่ได้คือ..เขายังไม่ลืมแฟนเก่า เราก็อืมเขาใจแหละก็เลิกคุยกันไปพักหนึ่งเลยได้รู้ว่าเขากลับไปคบกับแฟนเก่าเพื่อนเราก็บอกนะว่าเขากับคนเก่าคุยกันเรื่อยอยู่แต่เราก็ไม่เชื่อไงเป็นจั่งได่บาน
ให้ขนาดที่เขามีคนใหม่แต่ทำไมเรายังนึกถึงเขาอยู่ ไป รร ก็เจอมันยังมาทำตัวสนิทอีกก็มาคนเขามาคุยนะแต่ไม่ได้รู้สึกรักเราก็เลยอยู่คนเดียวไม่อยากทำให้เขารู้สึกแม่นเราแต่ที่เราผิดหวัง ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ลืมนะแต่ไม่ได้คิดถึงเหมือนตอนแรก การที่เรายอมรับความจริงคือสิ่งที่ดีที่สุด การถอยออกมาไม่ใช่เรายอมแพ้แต่เรานึกถึงตัวเองนึกถึงความรู้สึกตัวเองเราก็ได้รู้ว่าเขาทำถูกแล้วเพราะในเมื่อเป็นความสุขของเขาเราก็เคารพ แต่ความสุขของเราก็คือแกเสมอนะจะเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีมาถึงตอนนี้ก็ไม่ได้เสียใจนะเพราะสุดท้ายเราก็ได้ทำเพื่อแก คือปล่อยให้แกเจอและมีความสุขกับคนที่แกเลือก

ช่วยดูแล้วให้คำแนะนำหน่อยนะคะ

มาตอบตอนนี้จะทันไหมอ่ไม่รู้ 5555 แต่ถ้าทันนะ แนะนำให้ปล่อยเค้าไม่อยู่กับเเฟนเก่าเค้าเเหละ เมื่อเค้าเลือกเเล้ว
เราก็อยู่ในส่วนของเรา เป้นเพื่อนเค้าไปตามปกติ แล้วก็เริ่มต้นมองคนใหม่ ถ้าอยากฟาดๆๆหน่อยก็พอเรามองใครหรือคุยกับใครเราก็ลองไปปรึกษาเค้าดู ให้เค้ารู้ว่าเรามูฟออนแล้วนะ จะไม่ชอบคุณแล้วนะ ลองดูนะ ไม่ก็เชิดๆใส่เค้าดู