สวัสดีค่ะ
เราพึ่งโกรธแฟนมาเมื่อกี้เพราะ ว่าคุยกันเรื่องของการสอบเข้ามหาวิทยาลัย
แล้วคุยกันเรื่องพอร์ตโฟลิโอ เราก็เล่าไปเรื่อยว่า เนี่ย เราสอบเข้าค่ายของคณะAได้นะ
เขาก็บอกว่า โหย แล้วสอบเข้าค่ายได้ แต่ทีทำไมสอบม.เข้าไม่ติดล่ะ
(ตัวเราไปสอบรับตรง เข้าคณะAที่ จุฬา ศิลปากร ม.เกษตร ม.ขอนแก่น เราไม่ติดค่ะ แต่เหลืออีกสองสามที่ยังไม่ประกาศกับรอบแอด)
เราก็บอกว่าก็เราไม่เก่งสู้เขานิ เขาก็บอกว่าแล้วไอ้คนเก่งๆ เนี่ยเขาไม่เข้าค่ายนี่กันหรอก เราก็บอกก็ไม่รุ้ ก็เราติดนิ
แล้วสักพักก็ทนไม่ไหวค่ะ ก็เลยน วางสายไปเลย ปิดเครื่อง
คือตัวครอบครัวเราเนียค่อนข้างไม่ชอบคณะที่เราสอบ แล้วถ้าเราสอบไม่ติดสักที่แบบนี้ เขาก็ค่อนข้างดูถูกเรา เพราะเดิมที
ในตระกูลเรา มีแต่ครอบครัวที่มีฐานะ และลูกๆเขาก็มีแต่คนเป็นหมอจุฬาบ้าง วิศวะบ้าง แต่ พี่เราก็ได้วิศวะศิลปากรนะ
แต่เอาจริงๆเราไม่เก่งเขา เป็นเด็ฏขี้เกียจมาแต่น้อย โทษใครไม่ได้ แต่เราก็กดดันมากพอโตมา พยายามอยู๋
แต่ก็นะ มันยังไม่ใช่จุดสุดท้ายของชีวิตหรอก เราหลอกตัวเองว่าเราทำได้แน่ สุดท้ายเราก็ไม่ติด
เราปลงอยู่แล้วว้่าคนเก่งเยอะแยะ ไม่ได้ก็สู้ใหม่แต่ พอมาเจอคนตอกย้ำตรงๆ มันเจ็บปวดมาก ทำไมล่ะ มันหักหัวเขามากหรอที่เราไม่ติดอ่ะ
เขาเองก็ไม่ติดนะ แต่เรื่องตระกูลเราก็เครียดอยู่แล้วทำไม ยังต้องมาตอกย้ำเราด้วย เราอยากได้กำลังใจมาดกว่าพูดเสียดสี
ถึงมันอาจเป็นการให้กำลังใจอีกแบบมั้ง แต่เราเครียดอ่ะ เราท้อมาด เราคงรอแอดใหม่ปีน่า เรา รู้เรามันไม่ขยันเอง
เรายังทำไม่เต็มที่
ขอแต่กำลังใจ ให้ทำต่อให้กันไม่ได้หรอ เราไม่ได้ยึดกับมหาลัยนะ แต่ก็อยากพยายามเข้สให้ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
แต่เขาคนนั้นพูดอย่างกับเราคงไม่ติดสักที่งั้นแระ ดูถูกเราไปแล้วนะ
ขอบคุณค่ะ ระบายหน่อยก็ดีแล้ว